• Music
    • Artists
    • Albums
    • Archives
  • Events
  • Sooriya Blog
  • Contact Us
  • About Us

janaka-boralessa

බිතෝවන් සහ චූන් පාන්

September 8, 2018 by admin
Beethoven, Gunasena Galappatty, Janaka Boralessa, බිතෝවන්

ගීත කලාවේ දැන් තිබෙන අර්බුධ ගැන පසුගිය දින කීපයේම කථා වුනා. විවේචනාත්මක අදහස් පලවුනා. පැරණි ගීත නව සංගීතය තුලින් විකෘති වීම, පැරණි ගීත සුපර් ස්ටාර්ස්ලා විසින් වෙනස් කර ගායනා කිරීම, ගීත මංකොල්ලය, දේශීය ජන ගී – ඉන්දියානු රාගධාරී හෝ සරල ශාස්ත්‍රීය නිර්මාණ වලින් බැහැරව බටහිර සම්ප්‍රදායන් නොගැලපෙන ලෙස යොදා ගැනීම මේ අතර ප්‍රමුඛ වුනා.
.
පැරණි ගීත වලට නව සංගීතය යොදාගැනීම හොඳද නැද්ද යන්න ගැන ඇත්තේ විවිධ මතයන්. මුල් ගීතයට හානියක් නොවන අයුරින් හෝ මුල් ගීයේ රසය උද්දීපනය වන අයුරින් නව තාක්ෂණය යොදා ගැනීම වරදක් නෑ.
.
“චූන් පාන්” රථයෙන් පිටවන නාදය ඔබට ඉතා හුරුයි. ඒ ශබ්දය නීරස ඝෝශාකාරී නාදයක්. බොහෝ ප්‍රදේශ වලදී චූන් පාන් රථයෙන් නාද වනුයේ ලෝක ප්‍රකට අද්විතීය සංගීතවේදී ලුඩ්විග් වෑන් බිතෝවන් ගේ “Für Elise” නම් පියානෝ වාදනයි.
.
බලන්න තාක්ෂණය වැරදි අයුරින් යොදා ගැනීම නිසා මිලකල නොහැකි සංගීත නිර්මාණයකට වී ඇති හානිය. අපේ පැරණි අගනා ගීත වලටත් බොහෝ අවස්ථා වලදී හානිවී ඇත්තේ මේ අයුරින්මයි. වගකිව යුතු පුද්ගලයන් නිහඬව සිටියොත් අනාගත පරපුරට මේ මියුරු සුභාවිත ගීත අසන්නට නොලැබේවි.

ජනක බොරලැස්ස

ලිපියේ දැනුම මිතුරන් සමගින් බෙදා ගන්න

ඔබගේ අදහස් ඉදිරිපත් කරන්න…

ඔබගේ මෙවැනි නිර්මාණ, ලිපි, නිසදැස්, කවි අපගේ වෙබ් පිටුවේ පළ කරගැනීමට
Info@sooriya.lk විද්‍යුත් ලිපනය හරහා
හෝ
අපගේ ෆේස්බුක් පිටුව www.facebook.com/sooriyarecords හරහා අපව අමතන්න

Muhudu Pathula Yata Indala

මූදු පතුල යට ඉඳලා

September 4, 2018 by admin
Gunasena Galappatty, Janaka Boralessa, Mahagama Sekara, ගුණසේන ගලප්පත්ති, ජනක බොරලැස්ස, මහගමසේකර

මූදු පතුල යට ඉඳලා
මුතු ඇටයක නිදි කරවා
පෙණකැටියක පා කරලා
මගෙ දෝතට පුතු ආවා…
.
දශක ගනනක් අපේ දෙසවනට ඇසුණු මේ ගීතය ඇතුලත් වුනේ ගුණසේන ගලප්පත්ති – මහගමසේකර සුසංයෝගයෙන් බිහිවුන මූදු පුත්තු වේදිකා නාට්‍යයේ. මෙකී නාටකයේ සියලුම ගීත රචනා කරන ලද්දේ මහ‍ගමසේකර ශූරීන් විසින්.
මූදු පුත්තු වේදිකා නාට්‍යය බිහිවුනේ ස්පාඤ්ඤ ජාතික කිවිඳු හා ලේඛක ෆෙඩරිකෝ ගාර්ෂියා ලෝකා (Federico García Lorca) ගේ යෙර්මා (Yerma-1934) නාට්‍යය ඇසුරින්. යෙර්මා හි කථා තේමාව වුනේ ස්පාඤ්ඤයේ පිටිසර පෙදෙසක වෙසෙන, දරුවන් නොමැති වීම නිසා සමාජ හා මානසික පීඩනයෙන් පෙළෙන විවාහක කාන්තාවකගේ කටුක ජීවිතයේ ශෝකාන්තයයි.
යම්තාක් දුරට යෙර්මා හි කථා තේමාවට අනුගත වුවත් මූදු පුත්තු වේදිකා නාට්‍යය බිහිවුනේ ගුණසේන ගලප්පත්ති නාට්‍යවේදියානන්ගේ සීයා මුහන්දිරම් කෙනෙකු ලෙස ජීවත් වූ ගම්පියස වූ දික්වැල්ල ප්‍රදේශයේ ජනජීවිතය පදනම් කරගෙනයි.
මෙහි කථා නායිකාව ධීවරයෙකුගේ බිරිඳක් (සරා). ඇය දරුවන් නැති සොවින් පෙළෙන්නියක්. අවට සමාජයෙන් සහ ඇගේ හිත තුලින්ම වන පීඩනය ඇයට දරාගන්නට බැහැ. සැමියා (තේගිරිස්) මුහුදු රැකියාවට ගියපසු දැනෙන තනිකම ඇයට දරාගන්නට බැහැ. ඇයට සැමියාගේ ආදරය ලැබෙන්නේ නෑ. ඒ නිසා ඇය දරුවෙකු ලබාගන්නට වෙනත් අයෙකුගේ පිහිට පතනවා. ඒ තමයි ඇගේ සැමියාගේම සොහොයුරා (දියෝනිස්).

“බිලිඳු තොලක කිරි සුවඳ උරන්නයි
ළමැද දෙතන පුඩු උඩට හැරෙන්නේ
කුසෙහි පුතුට නිදි යහන සදන්නයි
පළල උකුල පටු ඉඟට ලැබෙන්නේ
නියම කලට තන කිරට පෙරෙන්නයි
නහර පුරා ලේ දහර දුවන්නේ
පුතෙකු නොමැති කල ඒ කිරි ලේමයි
සිරුර දවන විස බවට හැරෙන්නේ”
.
කෙසේ හෝ ඇය ඇගේ බලාපොරොත්තුව ඉටුකරගන්නවා. දැන් ඇය දරු සුරතල් බලන කාලයයි.
.
මූදු පතුල යට ඉඳලා
මුතු ඇටයක නිදි කරවා
පෙණ කැටියක පාකරලා
මගෙ දෝතට පුතු ආවා
සුදු පාටින් පහන් තරුව දුර අහසේ දිළිසෙනවා
සුදු පාටින් ටිකිරි හිනා පුතුගෙ මුවින් ගිලිහෙනවා
.
යෙර්මා නාට්‍යයේ, සැමියා (Juan) හුදෙක්ම මුදල් ගැන හිතන කෙනෙකු නිසා ඔහුට දරුවන් ගැන කැමත්තක් නෑ. ඒ නිසා යෙර්මා තුල සැමියා පිළිබඳ ඇතිවන්නේ වෛරයක්. ඇගේ හිත හැදීමට වෙනත් අයෙකු (victor) පැමිණියත් ඇගේ බලාපොරොත්තුව තම සැමියා වෙතින්ම දරුවෙකු ලබාගැනීම. ඇගේ බලාපොරොත්තුව ඉටුනොවන බව දැනගන්නා යෙර්මා අවසානයේ තම සැමියා මියයන තුරු ඔහුගේ ගෙල මිරිකනවා. ඇය අවසානයේ විලාප නගනුයේ “කවුරුත් එන්න එපා. මම මගේ පුතා මැරුවා” යනුවෙන්.
.
ගුණසේන ගලප්පත්තිගේ මූදු පුත්තු නාට්‍යයේ “සරා” දරු සෙනෙහස විඳිනවා. දරුවා ගැන රහස කිසිවෙකු දන්නේ නැහැ. ඇගේ සැමියා හිතන්නේ මේ තමන්ගේ දරුවා බවයි. ඒ නිසා තේගිරිස්ගේ ආදරය දරුවාට ලැබෙනවා. එසේම තම ලෙයින් උපන් දරුවාට සරා ගේ මස්සිනා වූ දියෝනිස් ගෙන්ද ලැබෙන්නේ නොමඳ වූ ආදරයක්.
.
වෙරළෙන් කිරි කවඩි සොයා කෙනෙක් පුතුට ගෙන එනවා
තවත් කෙනෙක් පාට පාට පබළු කඩෙන් ගෙන එනවා
ඒ කවඩියි මේ පබළුයි එක නූලේ අමුනනවා
ඒවායින් හවඩි සදා පුතුගෙ ඉණේ පළඳනවා..
.
මෙවැනි අසම්මත මාතෘකාවක් වේදිකාවට රැගෙන ඒම ගැන එකල යම් යම් විරෝධතා මතු වුවත් මෙය අසමසම අතිවිශිෂ්ඨ නිර්මානයක් බව අවිවාදයෙන් සඳහන් කල යුතුය. කොන්ස්ටන්ටීන් ස්ටැනිලව්ස්කි හඳුන්වා දුන් තත්විධ රංග ක්‍රමය (Stanislavski’s system) මෙරට වේදිකාවේ අත්හදා බැලූ පළමු අවස්ථාව එය විය.
මුල් අවධියේ නාට්‍යයේ ස්වර මාලා සෝමදාස ඇල්විටිගල සංගීතවේදියානන් විසින් නිර්මානය කල අතර ජයතිස්ස අලහකෝන් විසින් සංගීතය මෙහෙයවන ලදී. මූදු පතුල යට ඉඳලා ගීතයේ මුල් ගායනය නිර්මලා බාලසූරිය විසිනි.

පාංකිරිත්තා

පාංකිරිත්තා

August 21, 2018 by admin
Freddie Silva, Janaka Boralessa, Premakeerthi De Alwis, ජනක බොරලැස්ස, පාංකිරිත්තා

උපහාසය හා හාස්‍ය මුසු ගී පද රචනා වර්ථමානයේ බිහිවනුයේ ඉතා කලාතුරකිනි. ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් මහතා එවැනි උපහාසය හා හාස්‍ය මුසු ගී පද රචනා නිර්මාණයේ පුරෝගාමියා වූ බව සැවොම දන්නා කරුණකි. උපහාසයේ හා අපහාසයේ වෙනස හොඳින් ගැනීමට ඉවහල් වූ එවැනි ගීත වලින් සමාජයට ලැබුනේ ඉතා වටිනා පණිවුඩයක්.
.
උපහාසාත්මක ගීත ගායනයේ ප්‍රමුඛයා වුනේ ජනාදරයට පත් විකට නළු සහ ගායක ෆ්‍රෙඩී සිල්වා. “පාංකිරිත්තා, හඳමාමා උඩින් යතේ, දවසක් දා කකුළුවෙකුට මොනවද හිතිලා, අමුතු ඇඳුම් ඇඳ හඬවන රබානකි අතේ, අලුත් කලාවක් හොයාගත්ත මං දියුණුවෙන්න ඕනෑ නම්, පරණ කෝට්” වැනි උපහාසාත්මක ගීත රැසක් ෆ්‍රෙඩී සිල්වා විසින් ගායනා කලා.
.
ආදරණීය ප්‍රේම් අතින් මෙවැනි උපහාසාත්මක ගීත ලියුවුනේ ෆ්‍රෙඩී සිල්වා වෙනුවෙන් පමණක් නොවේ. මළ පොතේ අකුරු බෑ කී මිනිහා (මාලනී බුලත්සිංහල), මිනිසෙකු පිට නැගි අසරුවෙකි (සුනිල් එදිරිසිංහ), කන්ද කෙන්ද කරනු පිනිස (මාලනී බුලත් සිංහල) තවත් එවැනි ගීත කිහිපයක්.
.
මේ ගීත අතරින් “පාංකිරිත්තා” ගීතය කුඩා කාලයේ සිටම සිතෙහි රැඳුණු ගීතයක්. ඒ නිසාම ගීතයෙන් කියවෙන අවස්ථාව දළ සිතුවමකට නැගුවෙමි. ගීතයෙන් කියවෙන සියුම් උපහාසය අපි හැමෝටම වැදගත්.
…………………………………………………………………………………………………….

පාංකිරිත්තා තක්කිට තරිකිට උඩ පැන පැන නටතෙයි
පාංකිරිත්තී රබාන අරගෙන කරබාගෙන වයතෙයි
උන්ගේ පැටවුන් වටේට ඉඳගෙන දෑතින් හඬ තලතෙයි
මේවා බල බල තනි කෑඳැත්තෙක් කීචි බීචි කියතෙයි
.
පාංකිරිත්තා තමන්ගෙ පාඩුවෙ නැටුම පටන්ගත්තේ
අහල පහල කිසිවෙකුටත් ඒකෙන් හිරිහැරයක් නැත්තේ
කොහේද හිඳ පැමිණුනු කෑඳැත්තා වහලා අර අත්තේ
උන්ගෙ නැටුමට බාදා කරමින් ගීය පටන්ගත්තේ
.
පාංකිරිත්තා නැටුම නවත්තා කේන්තියෙන් ආවා
කෑඳැත්තාගේ කළු අත්තටුවෙන් අල්ලා සෙලවූවා
ඊට පස්සෙ ඌ සට සට ගාලා මොන මොනවද කීවා
ළඟට කිට්ටු වී මා ද ගොළුවතින් ඊට සවන් පෑවා
.
අනුන්ගෙ වැඩ ගැන විවේචනය කර කර ඉන්නවට වඩා
තමන් දන්න දේ හරියට කරපන් කියලා කීය හඬා……
.
ගායනය – ෆ්‍රෙඩී සිල්වා
පද රචනය – ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්

ඇසේ මතුවන කඳුළු බිඳු ගෙන ඔබේ සිරි පා දොවන්නම්

August 9, 2018 by admin
Avukana Buddha statue, Janaka Boralessa

ඉහළ නිල්වන් අහස විනිවිද
නැඟෙන ඔබගේ යෝධ බුදු බඳ
මගේ නෙත සිත මෝහනය කර
මගේ කුදු බව පසක්‌ කොට ඇත

——————————————–

ප්‍රංශ සම්භවයක් සහිත Richard Lesley Brohier නැතහොත් ආර්. එල්. බ්‍රොaහියර් මහතා 1892 ඔක්තෝබර් 5 වන දින කොළඹදී උපත ලැබීය. ඔහු ද්විතීයික අධ්‍යාපනයෙන් පසු කොළඹ කාර්මික විද්‍යාලයෙන් මිනින්දෝරු පාඨමාලාවක් හදාරා 1910 දී මිනින්දෝරු සේවයට එක්‌විය. ශ්‍රී ලංකාවේ පළමු මිනින්දෝරුවා ලෙස සැලකෙන්නේත් එතුමාය.

රාජකාරි කටයුතු වලට අමතරව ඔහුගේ දින චර්යාවේ ප්‍රධාන අංගයක් වූයේ ලංකාවේ විවිධ ප්‍රදේශ වල සංචාරය කොට ගවේශණය කිරීමයි.

මේ අත්දැකීම් මත, ඔහු විසින් ග්‍රන්ථ රැසක් රචනා කළ අතර එම ග්‍රන්ථ පසුකාලීනව අභය හේවාවසම් මහතා විසින් සිංහල භාෂාවට පරිවර්තනය කළේය.

ඔහුගේ සංචාරයන් අතර තුර, ඔහු කළ ඉතාමත්ම වටිනා සොයාගැනීමක් වූයේ, වන ගතව, ජනශූන්‍ය ප්‍රදේශයක තිබූ අවුකන ශෛලමය බුද්ධ ප්‍රතිමාව සොයා ගැනීමයි.

මිනින්දෝරු කටයුත්තක් සඳහා උස් කඳු ගැටයක් සොයා ගැනීමට බ්‍රොaහියර්ට අවශ්‍ය විය. ඔහු ඒ සඳහා ගම්වැසියන් ද සමඟින් කැලය කපමින් ඉදිරියට යන්නට විය. කලා වැවේ සිට සැතපුම් එකහමාරක් පමණ ගිය තැන ඔහුට දැක ගැනීමට හැකිවූයේ කලාකරුවකු විසින් මේ කුඩා දිවයින තුල බිහිකල තවත් විශ්මය දනවන නිර්මාණයකි.

එය ගස් වැල් වලින් වැසීගිය තරණය කළ හැකි ගල් පර්වතයක් ලෙස මුලින් සිතුනත්, එය එසේ නොවන බව ඒ දෙස බලාසිටි බ්‍රොaහියර්ට වැටහුනි. එය හුදෙක්ම ගලක් නොව, ලොව බිහිවූ ශ්‍රේෂ්ඨතම මනුෂ්‍යයෙකු වූ බුදුන්වහන්සේගේ අසම සම කරුණාව, දයාව මුසු අධ්‍යාත්මය පිළිබිඹු වන අති සුන්දර කලා නිර්මාණයක් බව බෞද්ධයෙකු නොවූ ඔහු තේරුම් ගත්තේය. ප්‍රතිමාව දැකීමෙන් ඔහු තුල තිබූ ස්වයං අභිමානය පහව ගොස් විසල් ප්‍රතිමාව ඉදිරියේ තමා කුරුමිට්ටෙකු ලෙස ඔහුට හැඟුනි. ඒ බව ඔහුගේ “Seeing Ceylon” (බ්‍රොaහියර් දුටු ලංකාව) නම් කෘතියෙහි සඳහන් කර තිබේ.

අවුකන බුදුපිළිමය නැවත සොයා ගැනීමෙන් පසු එය වන්දනාමාන කිරීම සඳහා විවිධ පිරිස් පැමිණෙන්නට විය.

අවුකන බුද්ධ ප්‍රතිමාව ගැන පසුව සිදුකළ පුරාවිද්‍යා සමීක්ෂණ වලින් විවිධ කරුණු රැසක් සොයා ගැනුනි. මහාචාර්ය පරණවිතාන සූරීන්ට අනුව මේ බුදුපිළිමය පස්වන සියවසේ අග භාගයේ, ධාතුසේන රජ සමයේ ඉදිවන්නට ඇතැයි සැළකේ. මෙය කලාවැව ආසන්නයේ පිහිටීමත්, මහා වංශය වැනි ග්‍රන්ථ වල ඇති තොරතුරු අනුවත් මේ නිගමනයට ආවා විය හැකියි. නමුත් මේ අවට ඇති අතිපෞරාණික ලෙන්විහාර වල ඇති බ්‍රාහ්මී අක්ෂර වලට අනුව, භාවනානුයෝගී භික්ෂූන් වහන්සේලා වැඩසිටි විහාර සංකීර්ණයක් පළවන හෝ දෙවන සියවස් වල මෙහි තිබෙන්නට ඇතැයි සැලකේ.

‘අව්කන’ නැතහොත් ‘අවුකන’ නම බුදුපිළිමය නැවත සොයාගත් කාලයේ යොදන්නට ඇති බව විශ්වාස කෙරේ. මහා වංශයේ සඳහන් වන කාලවාපී විහාරය නැතහොත් කලාගුලු විහාරය මෙය බව සැලකේ. මහා වංශයෙහි බුද්ධ ප්‍රතිමාව සඳහන් වන්නේ ‘කාලසේල සත්ථු පඨිමා’ ලෙසයි.
පර්වත කොනක තිබූ නිසා (පබ්බතකෝන) පව්කොන ලෙස ව්‍යවහාර වී පසුව අව්කන වූ බව, කුඩා වැවක් මේ අසල තිබූ නිසා, වැව්කොන ලෙස ව්‍යවහාර වී පසුව අව්කන වූ බව, පටිමාඝරය විනාශවී ගිය පසු අව්වෙන් පීඩාවට ලක් වු නිසා අව්කන වූ බව, මේ නම යෙදීමට හේතුවූ බව සැලකෙන ජනප්‍රවාදයන්ය.

අඩි 46 කුත් අඟල් 6ක් උස අවුකන පිළිමවහන්සේ බුදුන්වහන්සේගේ දෙතිස් මහා පුරුෂ ලක්ෂණ පැහැදිළිව නිරූපනය වන අයුරින් නිමවා ඇති සුවිශේෂ නිර්මාණයකි. ඒනිසා මෙය විශ්මිත කලා නිර්මාණයක් ලෙස මෙන්ම, බුදුන් වහන්සේ ගැන මෙනෙහි කිරීමෙන් සිත සනසාගත හැකි නිර්මාණයක්ද ලෙසද වැදගත් කමක් උසුලයි. අවුකන පිළිම වහන්සේගේ සිරසට වැටෙන ජල බිඳු නාසය දිගේ ගලාගෙන පැමිණ, සිරි පතුල් දෙක අතර ඇති සළකුනක් මතට වැටෙන ලෙස ලම්භකව, සමබර සෘජු පිළිමයක් ලෙස නිර්මාණය කර ඇත. එමගින් ප්‍රතිමාවේ නිර්මාණකරුවාගේ විශ්මිත හැකියාව මොනවට පැහැදිළි වෙයි.

මේ ප්‍රතිමාව නිර්මාණය කළ කලා ශිල්පියා “බරණ” නැමති ගල් වඩුවෙකි. විහාරස්ථානය ආසන්නයේ ඇති ගල්වඩුවාගම නැමති ග්‍රාමය ඔහුට උපහාරයක් ලෙස ලබා දුන් නින්දගමක් ලෙස සැලකේ.

එය අවුකන ආශ්‍රිතව බිහිවූ ජන කවියකින්ද පැහැදිළි වේ.

‘අවුකන විහාරෙට අසුවුණ පටුනු ගම
නින්දෙට දන්දෙන්ට සැදුනා නියම ගම
දෙන්නට දෙයක් ගැන සිතවූ රජු මෙහෙම
පඬුරක් ලෙසින් දුන්නා ගල්වඩුව ගම’

බ්‍රොaහියර් මහතා විසින් අවුකන පිළිමය සොයාගත් ආකාරයත්, අබෞද්ධ, වෙනත් සංස්කෘතියක හැදී වැඩුනු ඔහු අවුකන පිළිමයෙහි ඇති භෞතික හා ආධ්‍යාත්මික රූපකායට ආකර්ශණය වූ අයුරුත්, එවැන්නක් ඕනෑම කෙනෙකුට සිදුවිය හැකි බවත් පාදක කොට ගෙන විමලරත්න කුමාරගම, මහගම සේකර වැනි කවීහු පසුකාලීනව කාව්‍ය රචනා කරන ලදී.

‘පරණ හුරු දිගු මඬල ඉක්‌මී
මගේ කුදු බව පෙනෙන්නේ නැත
අරණ වැසි දිවි වලස්‌ රාවෙන්
සිරුර සිත කිළි පොළන්නේ නැත
මරණයෙන් මිරිකා ගත්තත් හස
රිදුම දුක පළ කරන්නේ නැත
මරණ මිනිසුන් මැද ද හිමියනි
ඔබේ මදහස මැරෙන්නේ නැත’

මෙසේ ලියන ලද්දේ විමලරත්න කුමාරගම සූරීන් ය.

එම අවස්ථාව මහගමසේකර සූරීන්ගේ සක්වා ළිහිණි කාව්‍ය සංග්‍රහයේ දැක්වෙන්නේ මෙලෙසිනි.

“ඇසේ මතුවන කඳුළු බිඳු ගෙන
ඔබේ සිරි පා දොවන්නම්
හදේ මැළවෙන කැලෑ මල් ගෙන
ඔබේ සිරිපා පුදන්නම්

නො අදහා බුදු කෙනෙකු දෙවියකු
මානයෙන් වල්මත් ව සිටි මම
ගලක්‌ යෑයි ඔබ සිතා සිටියෙමි
තෙතක්‌ හෝ කිසි දයාවක්‌ නැති
ගලින් කළ ඔබ හදින් වෑහෙන
මහා කරුණා ගුණය නොපෙනිණි

අහිංසක හදවත්හි උපදින
මෙලෙක්‌ සංකල්පනා සිතුවිලි
ගලින් කළ ඔබහට ම මිස ලොව
ගලින් කළ අයට නෑඟෙයි

කෙළෙස්‌ මළ පිරි නුවර අතහැර
බවුන් වඩනට වනේ වැඩි ඔබ
සොයා ආවෙමි පොළෝ තලයේ
අනෙක්‌ පිහිටක්‌ නොමැති වූ විට

ඉහළ නිල්වන් අහස විනිවිද
නැඟෙන ඔබගේ යෝද බුදු බඳ
මගේ නෙත සිත මෝහනය කර
මගේ කුදු බව පසක්‌ කොට ඇත

ඔබේ පා මුල බැගෑපත් ලෙස
වැටී අයදිමි අහෝ සාමිනි
ජීවිතේ යම් පලක්‌ ඇත්නම්
කිමැයි ඒ මට කියා දුන මැන’

මේ කවි පන්තියේ තෝරාගත් කවි කිහිපයක් ආචාර්ය පන්ඩිත් අමරදේවයන් විසින් තනුවක් යොදා ගීතයක් ලෙස ගායනය කරන ලදී. ‘ඇසේ මතුවන කඳුළු බිඳු ගෙන ඔබේ සිරිපා දොවන්නම්’ ගීතය බිහිවූයේ ඒ අයුරිනි.
—————————–
Janaka Boralessa

ප.ලි ඇසේ මතුවන කඳුළු බිඳු’ කාව්‍යය සඳහා බ්‍රෝaහියර්ගේ ග්‍රන්ථය මූලාශ්‍ර වී ඇති බව පෙනී ගියත්, අවුකන පිළිමය කැලයෙන් වැසීගොස් මිනිස් වාසයෙන් තොර වීමෙන් පසු මුල් වරට සොයාගෙන ඇත්තේ 1845 සිට පුරාවිද්‍යා හෝ නිධන් වස්තු ගවේෂණයේ යෙදුනු එච්.සී.පී බෙල් මහතා විසින් බව වාර්තා වෙයි. එය නැවතත් ජනශූන්‍ය වී වසර ගනනාවකට පසු බ්‍රෝaහියර් විසින් නැවත සොයාගන්නා ලදී. පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තුමේන්තුවේ මැදිහත් වීම් ඇතිවුයේ ඉන්පසුවයි

නඟේ නඟේ වැහි එනවා පැලට වරෙන්නේ

July 13, 2018 by admin
Janaka Boralessa, ජනක බොරලැස්ස, ඩබ්. ඩී. අමරදේව, නීලා වික්‍රමසිංහ, වික්ටර් රත්නායක, සුනිල් ආරියරත්න

මිනිසා ඇතුළු සියළු ලෝක සත්ත්වයා නිර්මාණය වී තිබෙනුයේ ස්වාභාවික පරිසරයේ නියමයන්ට අනුවයි. ගැහැණිය පිරිමියාටත්, පිරිමියා ගැහැණියටත් ආකර්ෂණය වන අයුරින් බිහිවී ඇත්තේ මිනිස් ප්‍රජාවේ පැවැත්ම උදෙසාම වේ.

මේ ආකර්ශණයෙහි සීමාව ඉරක් ඇඳ පෙන්විය නොහැකි උවත්, විවිධ සංස්කෘතීන්ගේ බලපෑම සහ සමාජය විසින් පනවා ගෙන ඇති ආචාර ධර්ම සහ නීති වලට සීමා වෙයි. කෙනෙකුගේ සිත තුල ඇතිවන ප්‍රේමනීය සිතුවිල්ලක්, කාමුක සිතුවිල්ලක් බවට පත්වීමට ගතවෙනුයේ සුළු මොහොතකි.

මෙවැනි සිතුවිලි ඇතිකරගන්නා අයෙක්, එය සිත තුල සඟවාගෙන සිටිය හැක. තවත් කෙනෙක්, විරුද්ධ පාර්ශවයට අයුතු යෝජනාවක් කිරීමට ඉඩ තිබේ. සීමාව නොදන්නා කෙනෙක්, ඇතැම්විට හිංසනයට පවා යොමුවිය හැක. කෙනෙකුගේ හිත තුල රාගික සිතුවිල්ලක් ඇතිවීම ස්වාභාවික දෙයක් වුවත්, එතැනින් ඔබ්බට විය හැකි දේ තීරණය වනුයේ අප සමාජය තුලම ඇති ආචාර ධර්ම සහ නීති-රීති රාමුව මගිනි.

පිරිමියෙකු විසින් කාන්තාවකට අයුතු යෝජනාවක් කිරීම, බටහිර සංස්කෘතික බලපෑම් නිසා වර්තමාන සමාජය තුල ඇති වූවක් යැයි අපට සිතුනත්, සැබවින්ම එය එසේ නොවන බව පැරණි ජනකවි විමසා බැලීමෙන් අපට තේරුම් ගත හැක.

අතීතයේ දුර බැහැර ගමන් වල නියුතූ වූ අයගේ තාවකාලික නවාතැන වූයේ අම්බලම යි. වැසි වැටෙන අවස්ථාවක එක්තරා තරුණයෙක් අම්බලමකටවී හිඳී. අම්බලම අසලින් ගමන් කරන තරුණියකි. එවිට මේ තරුණයාට ඇය ගැන රාගික හැඟීමක් ඇතිවී ඇයට මෙවැනි යෝජනාවක් කරයි.

අල්ලාගෙන නෙරිය අතකින් කිමද නගෝ
වසාගෙන දෙතන අතකින් කිමද නගෝ
සැමියෙක්‌ නැතිව නුඹ තනිමඟ කිමද නගෝ
අම්බලමේ ඉඳලා අපි යමුද නගෝ

වර්තමානයේ කෙනෙක් මෙවැනි යොජනාවක් කළහොත්, තරුණිය අකමැති නම් නීතිමය ක්‍රියාමාර්ග ගත හැකිය. නමුත් මේ සිදුවීමේ එන තරුණියට එවැනි සහනයක් නොතිබුනි. එහෙත් ඇය අවස්ථානුකූලව සිතා මෙවැනි පිළිතුරක් දුන්නාය.

අල්ලාගෙන නෙරිය මඩ තැවරෙන හින්දා
වසාගෙන දෙතන බිළිඳුගෙ කිරි හින්දා
බාල මස්‌සිනා පස්‌සෙන් එන හින්දා
යඤ්ඤං අයියණ්‌ඩි ගම රට දුර හින්දා

අතීතයේ තරුණියක් ගමන් යද්දි ඇගේ ආරක්ෂාව සඳහා තමන්ගේම හෝ ඥාතිවන සොයුරෙකු කැටුව යෑම සිදුවිය. “අරුන්දතිය මල්ලි මොටද ගමන් බිමන් යන්න – අදින් පසුව මේ පාරෙන් ඔබ තනියෙම එන්න” යනුවෙන් ජෝතිපාල මහතාගේ ගීතයක කොටසක්ද තිබේ.

තමන් දරුවෙකු සිටින විවාහක කාන්තාවක් බවත්, ඇගේ ආරක්ෂාවට ඥාති සොහොයුරෙක් පසුපසින් පැමිණෙන බවත් පවසා ඇය උපායශීලීව තරුණයාගෙන් බේරී ගියාය. මාතෘත්වයට අප සමාජයේ ගරුකිරීමක් තිබෙන නිසා ඇය යෙදූ උපාය නිවැරදිය. බටහිරින් පැමිණි සංකල්පයක් අනුව අද මව්වරුන්ගේ දිනය ලෙස සැමරුවත්, අප සතුව ඇත්තේ සෑම දිනකම මාතෘත්වය අගය කරන සමාජයකි.

තරුණයා මඟහැර ගිය තරුණිය නිහඬව නොසිටියාය. ටික දුරක් ගොස් තරුණයාට සරදමක් කළේ මෙසේය.

අල්ලාගෙන නෙරිය මඩ ගෑ වුණෙත් නැතී
වසාගෙන දෙතන බිලිඳුගෙ කිරිත් නැතී
බාල මස්සිනෙක් පස්සෙන් එනුත් නැතී
බිලිඳෙක් තියා මා දීගෙක ගියෙත් නැතී

සුනිල් ආරියරත්න මහාචාර්ය තුමා, ‘නඟේ නඟේ වැහි එනවා’ ගීතය රචනා කරද්දී උක්ත ජන කවි වල ආභාශය ලැබුනාද යන්න ගැන අදහසක් මාහට ඇතිවිය. කෙසේ නමුත් ජන කවි කියූ සාමාන්‍ය ගැමියන්ටත් වඩා සංයමයකින් මහාචාර්ය තුමා මේ ගීය ලියා තිබේ. අමරදේව සූරීන් එයටම ගැලපෙන තනුවකින් මේ ගීය අලංකාර කර ඇත.

වික්ටර් රත්නායකයන්ගේ අනුරාගී පිරිමි කටහඬත්, නීලා වික්‍රමසිංහ ගේ අවිහිංසකත්වය පිරුණු ගැහැණු කටහඬත් මේ ගීය උච්චත්වයකට රැගෙන ගොස් ඇත

————————————————————-

නඟේ නඟේ වැහි එනවා පැලට වරෙන්නේ
අකලට ආ වැහි කෝඩෙට මොට ද තෙමෙන්නේ…

වැහි බීරිම හීන් පොදයි ඇඟේ වදින්නේ
මහ වැස්සට ගෙට වෙන්නයි හනික දුවන්නේ…

ගෙදර අයත් ගමේ ගිහින් පාළු දැනෙන්නේ
වැස්ස තුරල් වෙනතුරු ටිකකට නවතින්නේ…

කිරට හඬන බිළිඳු පුතා ඇති සාගින්නේ
පමා නොවී මම යන්නම් තරහ නොගන්නේ…

————————-
Janaka Boralessa

දොරට වැඩුම

දොරට වැඩුම

June 19, 2018 by admin
Janaka Boralessa, කුමාරතුංග මුණිදාස සූරීන්, ජනක බොරලැස්ස, මාලනී බුලත්සිංහල

කුමාරතුංග මුණිදාස සූරීන්ගේ ‘දොරට වැඩුම’ කවි පන්තිය බොහෝ දෙනෙකුට පාසල් යන වයසේදී කියවන්නට ලැබුනේ එය පෙළ පොතෙහි ඇතුලත් වූ බැවිනි. මෙය එකල අපේ ළමා මනසට කොතරම් කාවැදුනාද යන්න අමුතුවෙන් පැහැදිළි කළ යුතු නොවේ.

මෑතදී මේ කවි පන්තිය පොතක් ලෙස මුද්‍රණය වී ඇති බව අසන්නට ලැබුණි. මවිසින් මේ කවි පන්තිය පොත් සාප්පු වල සහ අන්තර්ජාලයේ සෙවූ මුත් හමු නොවීය. නමුත්, එයටත් වඩා වටිනා දෙයක් හමුවුණි. එනම් දොරට වැඩුම කවි පන්තියෙහි ගායනයකි. කුමරතුඟු වියතාණන් පෝෂණය කළ හෙළ බස නිවැරදිව උච්චාරණය කිරීමට මාලනී බුලත්සිංහල මහත්මිය ගෙන ඇති වෙහෙස මේ කවි පන්තියට සවන්දීමෙන් ඔබට වැටහේවි.

උසස්‌ වින්දන ශක්‌තියක්,‌ නිර්මාණශීලිත්වයක්‌ මෙන්ම හැදියාවක්‌ ඇති ජනතාවක්‌ මෙරට බිහි කිරීමට දායකවන මෙවැනි නිර්මාණ අපේ අධ්‍යාපන ක්‍රමය තුලින් ඉවත් කිරීම කණගාටුවට කරුණකි. සාහිත්‍යය, කලාව, මිනිස්කම් ක්‍රමයෙන් දියාරු වෙමින් පවතී. අධ්‍යාපන ක්‍රමය දැන් බිහිකරනුයේ යාන්ත්‍රික මිනිසුන්ය. වර්තමාන සමාජයටද අවශ්‍ය යාන්ත්‍රික මිනිසුන්ය. අපේ බොහෝ වියතුන්ද මේ සමාජ ක්‍රමයට අනුගත වී, ‘මැටි මෝල්’ තීරණගන්නා ඇතැම් දේශපාලඥයන්ගේ බැළයන් වී සිටීම ජාතියේ අවාසනාවකි.

අප සෑමදෙනෙකුම පාහේ මේ භෞතිකවාදී යාන්ත්‍රික සමාජයේ කොටස්කරුවන්ය. සෑම දෙයක්ම තීරණය වනුයේ මුදල් මතය. කලාව, සාහිත්‍යය පවා සමාජගත වනුයේ එහි සෞන්දර්යාත්මක වටිනාකම මත නොව, මිල මතයි. අප සියළු දෙනාම අද මුදල් සෙවීමේ තරඟයෙහි දුවමින් සිටිමු. අපට සොබාදහම, සමාජ බැඳීම්, යුතුකම් සියළුදේ මතක් වනුයේ තරඟයේ අවසානයට පැමිණ වෙහෙස වූ විටයි.

නවීනත්වය හඹායන මිනිසුන් මේ යතාර්ථය කවදා තේරුම් ගනීවිද?

—————————

උදෑසන මැ කිමැ ඉර අද
කුරුළු ගෙදරැ මඟුලෙක් වෙ ද
සුභ මොහොතක් ළඟැ යැ නොම ඳ
යව රැස් මට පළමු විහිද

මඟුල කිමද එතැන පැවැති
කුරුළු පැටව් දොරට වඩිති
මා එන තෙක් බලා ඉඳිති
යමි යමි ඉක්මන් කර නිති

කැඳවීමක් එයි ඔබටත්
ලැබුණු සැටී සුළඟ බලත්
ඔව් ඔව් ඉක්මන් නැතිවත්
වරදී වේලාව නකැත්

සුදෝ සුදු රැ වලාකුලෙනි
ඇයි මේ සිල් ගත්තා වැනි
මඟුලට කළු නොනිසි බැවිනි
එනු හැර අපි යමු මෙ හිතිනි

කුසුමෙනි ඇයි වෙන්නෙ සිනා
නැත්නම් මඟුලට නොමනා
පැටවුන් එළියට වඩනා
හැටි බලමූ අපි තුටිනා

මඟුල් ගෙදර හඬක් ඇසී
විසිතුරු ඇඳුමෙන් සැරසී
ගී ගයමු ද සිනා සි සී
කුරුළු යහළුවෙනි එක සී

අපගේ දරුවන් එළියට
වඩනා මේ දවසේ අපට
නැත්තේ නම් මහත් සතුට
ඔබටද ඇත්තේ සැබැවට

කපුටු හාමි නොසිට ළඟින්
ඇයි ඉන්නේ අස්වැ මගින්
ගිනි සැර පිට කරන අගින්
දඬු කඳ නොපෙනෙ ද එ දිගින්

අර කූඩුව මැදින් දිනක්
යන්නට කළ නිසා තැතක්
එදඬුව අප දෙදෙනෙකු ලක්
කළ සැටි මට වේ ය මතක්

හා අර පැටවුන් දෙන්නා
එබී කූඩුයෙන් ඉන්නා
දෙමාපියන් සතුටින්නා
අසළ ගසක රඟ දෙන්නා

හිරු දෙවි බබලවයි පහන
වලා ඉහල කෙරෙයි වියන
සුළඟ හමයි සිහිල රැගෙන
මල් සුවඳින් පහදයි මන

ගී ගයමින් කුරුළු සෙනඟ
ඉඳිති හාත් පස තුරු අග
බලා ඉඳී පුනු දොර ලඟ
ඉඳිකඩ උන් මවද සමඟ

නකැත හොදයි කීය පියා
මව ඉන් ඉදිරියට ගියා
මඟ හැම වස් දොස් හැරියා
එක පැටියෙක් හැඹී පියා

පසුවැ පැමිණ සුබ මොහොතින්
දෙවෙනියාද පියා පතින්
වැඩ ගති පැමිණියෝ හිතින්
හිතට සතුට යැවූ නෙතින්

================
Janaka Boralessa

Victor Rathnayake

පාළු රැයක දෑස පළා – වික්ටර් රත්නායක

June 5, 2018 by admin
Janaka Boralessa, ජනක බොරලැස්ස, ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්, වික්ටර් රත්නායක

විරහව උත්සන්න ම කර ලියූ පද රචනය කුමක්දැයි කවුරුන් හෝ ඇසුවහොත්, ඔබට ඕනෑ තරම් ගීත මතක් වේවි.

පන්ඩිත් අමරදේවයන් ගායනා කළ,…. ‘මා මළ පසු සොහොන් කොතේ..’
නන්දා මාලිනියගේ,… ‘මා හඬනා කඳුළු ගලා..’
මහාචාර්ය සනත් නන්දසිරිගේ,…. ‘සොවින් පිරි මගේ හදවත’,
සුනිල් එදිරිසිංහයන්ගේ,… ‘මේ කඳුළු බිංදුව’
ගුණදාස කපුගේ ගේ,… ‘දුක හාදු දෙන රැයේ..’
ජෝතිපාලයන්ගේ,… ‘පාළු සුසානේ…’
ෂෙල්ටන් පෙරේරාගේ,…. ‘අවසන් ලියුමයි ඔබට ලියන්නේ‍..’
මිල්ටන් මල්ලවාරච්චිගේ,… ‘අඳුර වැටුණු වීදියේ’..’
මිල්ටන් පෙරේරාගේ,… ‘කොමළ ලියා.. බොළඳ ලියා..’
ප්‍රියා සූරියසේනගේ… ‘නිල් මහනෙල් මල කිම මේ සරදම්..’,
ටී.එම්. ගේ,… ‘සිතින් මා නොසැලී හිඳිද්දී…’
මාලිනී බුලත්සිංහල ගේ…., ‘හිමිනැති පෙමකට ඉකිබිඳ හැඬුමට’…
වික්ටර් රත්නායකයන්ගේ,… ‘එපා හිරු පායන්න’ වැනි ගීත ඔබට මතක් වේවි.

නමුත් මේ කිසිදු ගායන ශිල්පියෙකු හෝ ශිල්පිනියක්, වර්තමාන විරහ ගී ගායකයන් මෙන්, කඳුළු වගුරුවමින් විරහව මුහුණෙන් පෙන්වන්නට උත්සාහ කළේ නැත. විරහව ශ්‍රාවකයා තුලට රැගෙන ආවේ ඔවුන්ගේ කටහඬ තුලින්මය.

ආචාර්ය වික්ටර් රත්නායකයන් ගායනාකල එතරම් ජනප්‍රිය නොවූ විරහ ගිතයක් තිබේ. ‘විරහව උත්සන්න ම කරමින්’ ඔහු ගැයූ ගීය මෙය යැයි මට සිතේ. පද මාලාව ලියුවේ කවුරුන්දැයි නොදනිමි. එහි ඇති වචන අනුව බොහෝ විට මෙය ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් විසින් ලියූවක් විය යුතුය.

මේ ගීතය අසන සංවේදී ශ්‍රාවකයෙකුගේ දෙනෙත කඳුළු වලින් පුරවාලන්නට, වික්ටර් රත්නායකයන් සමත් වේ. ඔහු එසේ කරනුයේ ඔහුගේ හඬිනි. ප්‍රවීණත්වය යනු එයයි.

පාළු රැයෙක දෑස පළා
ගැලූ කඳුළු සදා රකිමි
ඔබේ කඳුළු ඔබට වඩා
ළයේ තබා මම සුරකිමි

මටත් වඩා මට පෙම් කළ
ඔබ ගැන මම කවක් ලියමි
සදාතනික ආදරයක
සිහිටවනය ඔබෙන් නෙළමි

නටඹුන්වූ ආදරයක
සුන්බුන් මැද සදා සරමි
අප ගිය මඟ දුහුවිලි ගෙන
ඔබේ දෙපා සුවඳ සොයමි

අප හමුවූ අප වෙන්වු
අහස යටම හඬා වැටෙමි
ඔබ හැර මට පතන්න තව
කෙනෙක් නොමැත තනිව මියෙමි..
—————————
Janaka Boralessa

විරහව

February 8, 2018 by admin
Janaka Boralessa, අජන්තා රණසිංහ, ආදරය, කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ, ජනක බොරලැස්ස, ජයරත්න ගමගේ, ඩබ්. ඩී. අමරදේව, ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්, මහගමසේකර, යමුනා විනෝදනී, රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ, විරහව, සුනිල් එදිරිසිංහ

එපා යළි හමුවන්න ජීවිතේ ගමන් මග
ඔබෙන් මට උරුම වූ වේදනා කඳුළු ගඟ
හිරු සිනාසෙන ලොවක පැතුම් මල් දෙවැට ළඟ
ඔබේ ජීවන සුවඳ අරන් ඈතට යන්න

සංසාර ගමන් මග සෙනෙහස සොයා දිනක
ආ ගමන නිමා කළ ඔබේ හදවත ගාව
සෙනෙහසේ අවසාන කඳුළු බිඳුවක පහස
ගලා යයි අතීතේ මිය ඇදුණු සොහොන ළඟ

ඔබ මවෙත තිළිණ කල ඔබේ බැතිබර සුවඳ
මගේ මතකය වසා සදාකල් රැඳෙනු ඇත
සංසාරයේ යළිඳු නවාතැන් සොයා යන
මගේ මළගමදාට ඇවිත් යන්නට එන්න

ගීත සාහිත්‍යය ගැන කතා කිරීමේදී, පද රචකයන්ගේ වැඩිම අවධානය යොමුවෙලා තිබෙන්නෙ ‘ආදරයට’ බව අපට හොඳින්ම පෙනෙන දෙයක්. එසේම ඊට නොදෙවෙනි මාතෘකාව තමයි විරහව. ආදරයයි විරහවයි අතරෙ තියෙන්නෙ පුදුමාකාර බැඳීමක්. ඇතැම් අයට, ආදරය ගැන ලියවී ඇති ගීත වලටත් වඩා හදවතට දැනෙන්නෙ විරහ ගීතය. ඉහතින් දක්වා ඇති, සුනිල් එදිරිසිංහ මහතා ගායනා කරන, කරුණාරත්න විජේවර්ධනයන්ගේ තනුවට, ඩිෂාන් නානායක්කාර විසින් රචිත ගීතයත් එවැන්නක්.

විවිධ පුද්ගලයන් විරහවට මුහුණ දෙනුයේ විවිධ අයුරින්. ඇතැමෙක් විරහව සුන්දර ලෙස විඳින අතර තවෙකෙක් විරහවෙන් පීඩාවට පත්වී අවසානයේ ජීවිතයටද සමුදෙනවා. එසේත් නැතිනම් නම් විරහව වෛරයක් බවට පත්වී අවසන් වනුයේ ඛේදාන්තයකින්. ප්‍රේමය හෝ විරහව පුද්ගලයන්ගේ හිත තුල ඇතිවන‍, පුද්ගල හැසිරීම් බොහෝ සෙයින් වෙනස් කල හැකි මනෝභාවයක්.

ප්‍රේමයයි වෛරයයි අතරේ
වෙනස කෙස් ගසකට සමයි
බිඳුණ දා පූජාව ප්‍රේමයෙ
ඔහුගෙ ආගම වෛරයයි

(ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්- යමුනා විනෝදනී)

විරහව ගීතයකින් ප්‍රකාශ කිරීමේදී ඇතැම් පද රචකයන් බොහෝ සංයමයෙන් කටයුතු කර ඇති බව පෙනී යන දෙයක්. මේවාට උදාහරණ නම් අනන්තයි. විරහව නිසා ජීවිතයෙන් පලායනවා වෙනුවට, විරහව ජීවිතයේ පාඩමක් බවට පත් කරගත් අවස්ථා ගැන ලියැවී ඇති ගීත බොහෝයි.

ඇය හෙට ආවද පසුදින යාවිද
අදහනු බෑ ඇය ළඳක් නිසා
හිටපන් තනිකම මගේ ගෙයි මිදුලෙම
හතර මායිමෙන් එහා නොයා

විරහවේ කටුක අද්දැකීම් වලින් පසු ‘තනිකම’ තම පෙම්වතිය බවට පත් කරගත් තරුණයෙකු ගැන මෙසේ ලිව්වේ ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්. මෙවැනි ගීත තුලින් විරහවෙන් පෙළෙන්නන්ට ලැබී ඇත්තේ සහනයක් මිස වේදනාවක් නම් නොවෙයි.

විරහව පදනම් ව ලියැවී ඇති ඇතැම් ගීත තුලින් දැනෙන්නේ සරළ බව පරයා යන සාහිත්‍යමය හැඟීමක්. විප්‍රලම්භ ශෘංගාරය යනු අප ප්‍රකම්පනයට පත්කරන සාහිත්‍යය රසයකි.

ඇසේ කඳුලු සිදී ගොසින්
ගල් වූ හද තෙත් කරන්න
ඔබේ ඇසේ දයා දියෙන්
කඳුලු පොදක් මට හෙලන්න..

ඉර හඳ නැති රෑ යාමේ
හද කැටි වුන කාන්සියේ
ඔබේ දෑස නිවී දිලී
නිසොල්මනේ බලා හිඳී….

(පන්ඩිත් අමරදේව- මහගමසේකර)

ඇතැම් විරහ ගීත වලින් අපට අත්හැරීම හුරු කලා.

නෑ තුන් හිතකවත් අමනාපයක් නගේ..
මේ අපි පෙරත් ජාතියෙ පැතු ලෙසයි නගේ..
පිටගම් ගොහින් මා අමතක වුනත් නගේ..
අතමිට සරුව නුඹ යහතින් ඉඳින් නගේ

(පන්ඩිත් අමරදේව- අජන්තා රණසිංහ)

සදාකල්ම පෙම්වතුන්ගේ සිහින පුරා පිපෙනා
උදුම්බරා මලක් තියේ ආදරයයි කියනා
රෑ තුන් යම සුවඳ උලා උදෑසනින් මැකෙනා
කාට අහිමි උනත් සාධු මල් පිපියන් සැමදා

(කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ – රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ)

ඇතැම් විට විරහව යනු දරා ගැනීමට නොහැකි වේදනාවක්. විරහවේ අන්තයටම ගිය විට ඉන් පෙළෙන්නා දකින්නේ මරණය උවත් සහනයක් ලෙසයි. ඔවුන්ට නැවතත් ප්‍රේමය උවමනා නැත. ඇතැම් විට ඔවුන් ප්‍රාර්ථනා කරනුයේ තමා හැරගිය පෙම්වතාට හෝ පෙම්වතියට, තමා විඳින මානසික වේදනාව කිසිදිනෙක නොලැබේවා යනුවෙනි. එය බොහෝ විට තමන් සිටිනා මානසික තත්වය අනුව ඇතිවන අහිංසක, අවංක පැතුමකි. ආදරයේ අන්ධ භාවයෙන් කරන පැතුමක් නොවේ. මුලින්ම දක්වා ඇති ගීතයත් එවැන්නකි.

ලිහිණියනේ පියාඹන්න
ඇය ඇති තැන සොයා යන්න
මා මිය යන බව පවසා
ඇය එවන්න මා බලන්න

(සුනිල් එදිරිසිංහ – ජයරත්න ගමගේ)

විරහව තරම් තමන්ට ලං නොවන දෙයක් තවත් නැති තරම්. ආදරය අහිමි වූ කල, විරහව නිර්මල බව දැනෙන නිසයි ඇතැමෙක් විරහවට පෙම් බඳින්නේ. විරහව ගැන, විරහ ගීත ගැන ලිවිය හැකි දේ අනන්තයි. නමුත් ඉතිරිය ලිවීමට ඔබට භාර කර මේ සටහන මෙතැනින් නවත්වමි.

ලබන්නාවූ 2017 නව වසර සතුට පිරුණු සෞභාග්‍යමත් එකක් වේවායි පතමි.

-ජනක බොරලැස්ස-

Previous »

Search blog posts

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in posts
Search in pages

Recent Posts

  • Sri Lankan born Actor Ranjeet Singh – British Sitcom ‘Mind Your Language’ – By Des Kelly

    Sri Lankan born Actor Ranjeet Singh – British Sitcom ‘Mind Your Language’ – By Des Kelly

    February 20, 2021
  • හෙළ ජන ගී සම්ප්‍රදාය සොයා ගිය ගී චාරිකාව

    හෙළ ජන ගී සම්ප්‍රදාය සොයා ගිය ගී චාරිකාව

    February 14, 2021
  • Michelle Dilhara: Acting on, moving on

    Michelle Dilhara: Acting on, moving on

    February 6, 2021
  • Later forays, lesser forays: The man and the milieu

    Later forays, lesser forays: The man and the milieu

    January 31, 2021
  • මියුරස වෑහෙන සිංහල සිනමා ගීයේ විසිතුරු

    මියුරස වෑහෙන සිංහල සිනමා ගීයේ විසිතුරු

    January 24, 2021

Categories

  • Feature
  • Memories
  • Sinhala
  • Trivia
  • මතකයන්
  • විශේෂාංග

Newsletter

Grab our Monthly Newsletter and stay tuned

Follow Us

 
 
 
 
 

Copyright © 2021 Sooriya Records –  All Rights Reserved