සඳ තරු නිහඬයි

සඳ තරු නිහඬයි

April 12, 2020 by admin

H M Jayawardana, Malini Bulathsinghala, Nanda Malini, Prabath Rajasooriya, TM Jayarathne

සම්මානයක් යනු කිසියම් කර්තව්‍යයක උසස් තත්වය සඳහා පුද්ගලයෙකු වෙත පිදෙන වටිනාම අගැයීමකට. මා එසේ කෙටියෙන් පැවසුවත් එය විවිදාකාරයෙන් නිර්වචනය කිරීමට පුලුවන. කලාකරුවෙකුට තමා නියැලෙන අංශයකට අදාලව සම්මානයක් හිමිවීම තරම් සතුටක් තවත් ඇතැයි මා සිතන්නේ නැහැ. එය හිතෙහි පවත්නා සිහිනයකි. එසේවුවද තරගකාරී ලොව තුල එවැන්නක් හිමිකර ගැනීම ලෙහෙසිපහසු නැත.

අද මා පවසන්නේ ඉහතකී සම්මානය සම්බන්ධව ඉදුරාම වෙනස් සිදුවීමක් මෙන්ම ඒ හා බැඳී අපූරු වටිනා චරිතයක් පිලිබඳවය. ඔහු අප රටේ දක්ශතම සංගීතවේධියෙකි.
1983 වසරේ තිරගතවූ ‘මුහුදු ලිහිණී’ චිත්‍රපටය සඳහා තමා වෙත පිදුනු හොඳම සංගීත අධ්‍යක්ෂවරයා සම්මානය ප්‍රතික්ෂේප කරන්නට තරම් ඔහු අදීනත්වයෙන් යුතු විය. වේදිකාවට පැමිණි ඔහු මෙම සම්මානය හිමිවිය යුත්තේ ‘තුන්වෙනි යාමය’ චිත්‍රපටයේ සංගීතය සැපයූ ප්‍රවීණ සංගීතවේධි ප්‍රේමසිරී කේමදාසයන් හට බවත් එය තමාගේ කාර්‍යයට වඩා ඉදිරියෙන් ඇති බවද පැවසුවේය. මෙවැනි දෑ ලෝකයේ අගැයුම් අවස්ථාවන්හිදී සිදුව ඇතත් එයද ඉතා අල්ප වශයෙනි. එම නිසාම අප රටේ වූ මේ සිදුවීම කතාබහට හා ආන්දෝලනයට තුඩුදෙන කාරණාවක් වුනා. ‘අපේ කාලයේ වීරයෙක්’ යන හෙඩිම යටතේ පසුදිනෙක දිවයින පුවත්පතේ සිනමා හා කලා තොරතුරු අතිරේකයේ මෙම සිදුවීම වාර්තා විය.

ඔහු නිර්මාණයට උපරිම සාදාරනත්වයක් ඉටුකිරීමට හැමවිටම උත්සාහ කල අයෙක් බව පහත මා දක්වා ඇති නිදසුන් දෙස බැලීමෙන් හා ඊට ඔබ තුල ඇති කැමැත්ත තවදුරටත් තහවුරු කරනු නොඅනුමානය.
——————-
* සඳ තරු නිහඬයි
ගහ කොල නිසලයි
මුලු ලොව සැතපෙයි
සිතිවිලි විතරක් අවදිවෙලා….

* හාමුදුරුවනේ දනක් බෙදන්නට
හයි හත්තිය නෑ දැන්….
ඉස්සර නම් දවසක් හැර දවසක්
පන්සල් එනවා මම්……

* ඔබයි රම්‍ය සඳ කිරණ
ඝන අන්ධකාරේ….
ඔබයි සෞම්‍ය තරු එලිය
ගිම්හාන කාලේ…..

* දෙවොලේ නොකැලැල් පිදු ආදර මල්
සුවඳින් මනකල් පිබිදෙමි හැම කල්…

* වාසනා වේවා… වාසනා වේවා….
පින්බර යුවතී කුල කුමරිය වී
මංගල මල් නැකතේ……

* රත්තරන් නෙත් දෙකින්
සලා සිහිල් පවන්…
ජීවිතේ ලසෝ තැවුල්
නිවන්න රත්තරන්….

* ඇය යන්න ගියා මැකිලා…
වන සිරසක තුරු සෙවනැලි අතරේ….

* මිණි මිණි පොදේ ලා ඇඳුරේ
තෙමි තෙමි ගියදා….
ඉඳහිට අදත් සිහිවෙනවා
හිරි පොද දැකලා….

* සිතුවිලි සිරවී හදවත පතුලේ
ඉකිබිඳ වැලපෙනවා…..

* මාල ගිරවියේ.. මාල ගිරවියේ….
මට නුඹත් එක්ක අපේ ගමට
පියාඹන්න ආසයි….

* වී පැදුරෙන් ඉගිලී යන
කුරුල්ලෙකු ලෙසින්….

* වීනාවී උර තලයේ රැඳෙන්න
සත්සර රැව් නගන්න
වීනාවී……

* තනිවෙන්න ඉඩදෙන්න
මටයි මගේ හිතටයි…
————-

මේ ඔහු තැනූ මිහිරෙන් අනූන ගී තනු අතරෙන් කිහිපයක් පමණි. නොයෙකුත් භාදා අවහිර මැද්දේ නොනවත්වා සුන්දරව ගලාගෙන ගිය මේ ගීත ගඟුල නොසිතූ විරූ ලෙස දෛවයේ තීන්දුවට හසුව නතරවී ඇති බැව් අද දහවලේ දැනගන්නට ලැබුණි. ඒ මීට දින කිහිපයකට ඉහතදී හදිස්සියේ අසනීපව කළුබෝවල ජාතික රෝහලට ඇතුලත් කෙරුන එච්. එම්. ජයවර්ධන නම් සොඳුරු සංගීතවේධියාණන් අප අතරින් සමුගත් පුවතයි.
මෙතැනින් පසුව ඔබ හමුවේ තබන්නේ එතුමන් පිලිබඳව කෙටි විමසුමකි.
——————–
ඒ 1950 වසරයි. දුශ්කර ගැමි පරිසරයක් වූ සියඹලාණ්ඩුව ප්‍රදේශයේ හේන් වගාව, ගොවිතැන සිය ජීවිකාව කරගත් පවුලක වැඩිමල් පිරිමි දරුවා ලෙස ඔහු උපදින්නෙ හේරත් මුදියන්සේලාගේ ජයවර්ධන නමිනි. මුල් අධ්‍යාපනය සඳහා සියඹලාණ්ඩුව මහා විද්‍යාලය කරා යොමුවූ අතර එහිදී ශිෂ්‍යත්වය සමත්ව අනතුරුව පස්සර මහා විද්‍යාලයට ඇතුලත් කෙරුණි. ගමෙන් ඈත්ව නුහුරු නුපුරුදු පරිසරයක නේවාසික ජීවිතයකට හුරුවීමට ඔහුට
සිදුවිය. මුල් කාලයේ ඇතිවූ හුදෙකලා බව නිසා ඔහු සිය පියාට ලිපියක් ලියා තමාව නැවත ගමට ගෙනයාමට කියා ආයාචනා කලද පසුව පියා සහ ගුරුවරුන්ගේ උපදෙස් මත නැවතීමට තීරණය කලේය. නේවාසිකාගාරයේ තිබ කුඩා ගුවන්විදුලි යන්ත්‍රය, ජපන් මැන්ඩලීනය සහ බටනලාවට ඔහුගේ හිත ඇති ගියා පමණක් නොව ඒ මගින් එවකට ප්‍රචාරය වුන ‘ ගලන ගඟකි ජීවිතේ..’ වැනි ගීත බටනලාව මගින් වයන්නටද පෙලඹුනේය. පී. ඒ. සුබසිංහ නම් සංගීත ගුරුවරයා මෙහිදී ඔහුගේ දක්ශතා හඳුනාගෙන ඔහුට මහත් අත්වැලක් වූ බව එච්. එම්. පවසයි. ඒ මහතා යටතේ ඔහු බටනලාව හොඳින් ප්‍රගුණ කලත් ඊට දැක්වූ වැඩි නැඹුරුතාවය නිසාදෝ අධ්‍යාපන පොදු සහතික සාමාන්‍ය පෙල විභාගයෙන් අසමත් විය. මේ හේතුව නිසා යලි උපන් ගම වෙත යන ඔහු නොයෙකුත් රැකියාවන් වල නිරතවන අතරතුරේ නිවසේ සැමට හොරෙන් තවදුරටත් බටනලාව වැයීමට වගබලාගත්තේය.

ගුවන්විදුලි සේවයට අනියම් වාදන ශිල්පීන් තෝරාගැනීමේ පුවත්පත් දැන්වීමක් ඔහු නෙත ගැටෙන්නේ මේ අතරතුරේදිය. දෙවරක් නොසිතා ඉල්ලුම් පතක් යොමුකිරීමෙන් පසු පරීක්ෂණය සඳහා ඔහු කැඳවනු ලැබීය. මෙය ඔහුගේ ජීවිත ගමනේ හැරවුම් ලක්ශය සනිටුහන් කරන ගමනක් බව ඔහු එදා දවසේ කිසිසේත් නොසිතන්නට ඇත. කලින් දිනයේ කොළඹ පැමිණි ඔහු මරදාන ශාලිමාර් හෝටලයේ කාමරයක ලැගුම්ගෙන පසුදා නියමිත වෙලාවට පරීක්ෂණය සඳහා මුහුණ දුන්නේ මහත් බලාපොරොත්තු කරපින්නාගෙනය. සෝමදාස ඇල්විටිගලයන්ගේ මූලිකත්වයෙන් සිදුවූ එම පරීක්ෂණයෙන් නොසිතූ ලෙස ඔහු අසමත් වීම එච්. එම්. හට මහත් කණගාටුවක් සිත තුල ජනිත කලේය. තිර අදිටනින් පලමුව අමරදේවයන් සහ අනතුරුව පාසැලේ ඉතිහාසය විශය ඉගැන්වූ වසන්ත ඔබේසේකරයන්’ වද හමුවී මේ තත්වය පැහැදිලි කල ඔහු අමරදේවයන් ඉදිරියේදි බටනලා වාදනයක් ඉදිරිපත් කරමින් එතුමාගේ සිත දිනාගැනීමට සමත්විය. පසුදා පරීක්ෂක මඩුල්ලට අමරදේවයන්ද පැමිණ සිටි අතර එවර එච්. එම්. සාර්ථකත්වයට පත්වුනි.

එතැන් පටන් සෝමදාස ඇල්විටිගලයන්ගේ සිට පණ්ඩිත් අමරදේව, වික්ටර් රත්නායක, සනත් නන්දසිරී, දයාරත්න රණතුංග, නන්දා මාලනී යන මෙහි නම් සඳහන් නොකල බොහො ප්‍රවීණ ගායක ගායිකාවන් සහ සංගීතඥයන්ගේ වැඩසටහන්වලට එච්. එම්. නැතුවම බැරි වාදකයෙක් විය. සරළ ගී සමත්ව වික්ටර් සනත් සහ අමරදේවයන්ගේ අත්වැල් ගායනය සඳහා නිතර ගුවන්විදුලියට පැමිණෙන මාලනී බුලත්සිංහල ඔහුට හමුවන්නේ මේ අතරවාරයේ වීම සුවිශේෂී සිදුවීමකි. ඇයගේ ඉල්ලීමක් අනුව සරළ ගී වැඩසටහනක් සඳහා ‘රජ මැදුරක ඉපදී සිටියානම්’ යන පදවැලට මිහිරි තනුවක් එක්කර සුන්දර ගීතයක් බවට ඔහු පත්කලේය. ඉන් ඉක්බිතිව මේ නවක තරුණයාගේ තනු ඔස්සේ නවමු ගීත ගඟුලක් යැයි හැඳින්විය හැකි සුභාව්ත හරවත් නිර්මාණ ගනනාවක් බිහිවෙනු දැකගන්නට හැකිවෙයි.

දැන හැඳුනුම්කම ක්‍රමයෙන් ප්‍රේමයක් බවට හැරී තිබුණෙන් මාලනී හා එච්. එම්. විවාහ දිවියට ඇතුලත් වුනි.

කාලයත් සමග දුවෙක් සහ පුතෙක් ඔවුන්ගේ කැදැල්ලට එක්වූ අතර ඒ සතුට ඔවුන්ට විඳගැනීමට හැකිවූයේ වසර කිහිපයක් පමණි. ඩෙංගු උවදුරේ ආරම්භක ගොදුරක් බවට ඔවුන්ගේ දියණිය ගොදුරු වුනේය. දියණියගේ වියෝව එච්. එම්. හට කෙසේවත් දරාගත නොහැකි වු අතර ඔහු බොහෝවිට රැය පහන්කලේ දියණිය මිහිදන් කල කනත්තේ ඇයගේ සොහොන මතය. පසුව මාලනී සහ පොලිසිය මැදිහත්වී ඔහුට අවවාද කර එය සමතයකට පත්කල බව පසුකාලෙකදී ඔහු හා පැවති රූපවාහිනී සාකච්ඡාවක් මගින් දැනගත්තෙමි. අද ඔවුන්ගේ පුතු කසුන් කල්හාර දිවයිනේ පිලිගත් දක්ශ ගායකයෙක් මෙන්ම සංගීත අධ්‍යක්ෂවරයෙකි.

‘ආරාධනා’ චිත්‍රපටය තුලින් එච්. එම්. ජයවර්ධන සහ රෝහන වීරසිංහ යුගලය 1982 වසරේ හොඳම සංගීත අධ්‍යක්ෂණයට සම්මාන හිමිකරගත්තාය. මුහුදු ලිහිණි, කැලෑ මල්, මංගල තෑග්ග ඔහු තනිව සංගීත අධ්‍යක්ෂණය කල චිත්‍රපටය.
මිනිසෙකු පිට නැගි අසරුවෙකි, කඩමණ්ඩියේ දොල අයිනේ, අහසින් තරුවක් කඩා වැටෙනවා, මිණි මිණි පොදේ ලා අඳුරේ, ඔබ හා මෙමා අතිනත්, එක යායට මල පීදුනු, සැන්දෑ අහස වගේ, ලා දළු බෝපත්, සැන්දෑ අහස වගේ, සියල්ල ඉදිරී ගරා වැටුනදා, මධුර ප්‍රේම, පංච කල්‍යාණියේ, පෙම් ලොව දී දුටු, සිනාවකින් පුතුගෙ මුවේ, වාලුකා තලේ, නෙලාගන්න බෑ, මවයි පියයි එකතුවෙලා, පිලිම නෙලා, වැව් ඉස්මත්තේ දාගැබ් හැදිලා, වසන් කරන්නට බෑ, සෙනෙහස ඉල්ලා ලිය තඹරා මල, ඔහු තැනූ මියුරු තනු ගනනාවෙන් කොටසක් ලෙස නම් කල හැක.
2001 වසරේදී සිය ආදරණීය බිරිඳ මාලනී බුලත්සිංහලගේ හදිසි වියෝව නැවතත් ඔහුගේ සිත කම්පාවට ලක්කල සිදුවීමක් වුණා. ජීවිතයේ අවසන් කාලය දක්වාම මේ පාළුව තනිකම ඔහුව වෙලාගත්තා යැයි මට සිතේ. සංවේදී කලාකරුවන් බොහෝවිට යොමුවන ඇබ්බැහිවීම් ඔස්සේ ඔහුද තරමක් ඈතට යන්නට ඇත. ඒ කොහොම වුණත් ඔහුට තම ජීවිතේ මීට වඩා වටින්නේ යැයි සිතුනා නම් කොතරම් එකක්ද. දැන් ඒ ගැන සිතීමෙන් කතා කිරීමෙන් පලක් නැත. මේ ඔහුට උරුමවූ අවසානයයි. ඒ කෙසේවෙතත් ඔබ තැනූ මියුරු ගි නිර්මාණත් සමග ඔබ අපේ හදවත් තුල සදාකාලිකවම ජීවත්වෙන බව නම් සහතිකය.

දයාබර එච්. එම්. ජයවර්ධන ප්‍රවීණ සංගීතවේධියාණෙන., ඔබට නිවන් සුව ලැබේවා.!

~සටහන් පෙළගැස්ම‍~
Janaka Ilukkumbure

ලිපියේ දැනුම මිතුරන් සමගින් බෙදා ගන්න

ඔබගේ අදහස් ඉදිරිපත් කරන්න…

වෙල්ලස්සෙන් කොළොම්පුරට – සිරිලක ගුවන සිසාරා ඇසුණු වස්දඞුරාවය – 2

April 10, 2020 by admin

H M Jayawardana, Malini Bulathsinghala, Nanda Malini, Prabath Rajasooriya, TM Jayarathne

ගුවන් විදුලියේ රිජ්වේ තිලකරත්න යුගයේ එයින් දිනපතා නිතිපතා නව ගීත නව වැඩසටහන් ගණනාවක් ඔස්සේ බිහිවෙද්දී ඊට මුල් වී උරදුන්නේ එවකට එහි වැඩසටහන් නිෂ්පාදිකාවක් ලෙස සේවය කල ප්‍රවීණ සිනමා ගී ගායන ශිල්පිනී ජී එස් බී රාණි පෙරේරා ය. ඇය ගේ වැඩසටහන් ඔස්සේ එඩ්වර්ඩ් ජයකොඩි, බන්දුල විජේවිර වැනි එවක අධුනිකයන් ගේ ගීත ද කළ එළි දුටුවේය.

සෝමදාස ඇල්විටිගලයන් යටතේ පැවති ගුවන් විදුලි වාද්‍ය වෘන්දයේ වස්දඞුරාව නගන්නට සැදී පැහැදී සිටි දෙවැන්නා ’එච් එම්’ ය. පළමුවැන්නා ’එම් ඩබ්ලිව් පීරිස්’ ය. 1970 දශකයේ ගුවන් වා තලය සිසාරා නැගුනු ගුවන් විදුලි ගී වස්දඞුවෙන් හැඩවූයේ යම්සේද ඒවා එකිනෙක පාසා රසගැන්වූයේ මේ දෙපොළගේ වැයුමෙනි.

ඈත වෙල්ලස්සේ සියඹලාන්ඩුවේ කෙත් යාය කොනින් දිනකර මුවා වි ගිමන් හරින්නට සමුගෙන ගිය යාමයේ ඒ සිසාරා ඇදී ආ බට ලී හඞ එයාකාරයෙන්ම දැන් ඇසෙන්නේ කලබල කොළොම්පුරයේ ගුවන් විදුලි මැදිරියෙනි. එහෙත් එහි සුන්දරත්වය රසමිහිර අංශුමාත්‍රයකින් හෝ වෙනස් නොවුන බවට සහතිකයයි මේ. ඒ පාවී එන බටනලා හඞ ඔස්සේ ඔහු ශ්‍රාවක ඔබව ඔහුගේ ඒ සුන්දර ගම්පියස වෙත කැඳවාගෙන යන්නට සුදානම්ය. නිල් වියනක සිරි අසිරිය විඳිමින් පියනගනු මැනවි ඔබ ඔහුගේ ගම්පියස වෙත.

මට තනි නැත නුඹ නාඩන් සුරතළියේ……
ප්‍රේමාලිංගන නැතුවට අහිමි පෙමට බිඳුනු සිතට….
මම නොතැවෙන්නෙම්……
—————————————
පද රචනය – ප්‍රවීණ පුවත්පත් කලාවේදී සමන් චන්ද්‍රනාත් වීරසිංහ
තනුව සහ සංගීතය – නැසිගිය එච් එම් ජයවර්ධන
නිෂ්පාදිත යුගය – 1975 පමණ (ගුවන් විදුලි ගීතයකි)

ගී තැටි යුගයේ නිමාව සනිටුහන් කල ’කැසට්’ ගී යුගයේ භාරදුර කර්තව්‍යයක් ඉටු කරන්නට ඔහුට පැවරෙද්දී එහි පුර්වගාමී වෙළඳ තැටි ගීත උදෙසාද ඔහු ගේ තනු නිර්මාණයේ පහන් අලෝකය යොමුවී අවසන්ය.

නවාතැන් පොල ඔබයි – ඔබගේ සිනාවයි
ජීවිතේ දිගු වන්දනා ගමනේ
අලයේ වන බිගුන් බමනා
ප්‍රේමයේ ජල තරග නැගෙනා
නිල්ල දිවෙනා නිම්නයේ
සදා උනුසුම් නවාතැන ඔබ

(මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්න ගී පද – ආචාර්ය නන්දා මාලිනී – සිංග්ලංකා කැසට්පටය – 1982)

70 දශකයේ ගුවන් විදුලියේ ’කිකිණි’ නාදය සතු ගැමියුවතිය වු ඇය ’බී ඇස් මාලිනී’ හෙවත් බුලත්සිංහලගේ ’මාලිනීය. ඇය සිය කුඩා නැගනිය වු ’සන්ධ්‍යා’ ද කැටුව එහි විත් නෙක වැඩසටහන් උදෙසා හඞ අවදිකරන්නී සියඹලාන්ඩුවේ ගැමි යව්වනයා ’එච් එම්’ ගේ නෙත් පහර ලබන්නීය.

80 දශකය උදාවෙද්දී කැසට් ගී කලාවේ ස්වර්ණ යුගය නැගඑමින් ගුවන් විදුලි ගීයේ වසන්ත යුගය පෑල දොරින් පලවා හරින ලද්දේය. ’එච් එම් – මාලිනී’ දම්පතීන් ලංකීය ගීත කලාවේ නව ප්‍රරවණතාවය අනුව යමින් විකුම් පාමින් සිටියහ.

මාලිනිය දිවා රෑ සංදර්ශන වේදිකවේ හඞ අවදිකරද්දී එච් එම් ගේ දෙවැනි නිවහන ද නවාතැන් පොළ ද ශබ්දාගාරයන් බවට පත්විය. ලද විරාමයෙන් කිරිකැටි දියණියගේ මොළකැටි වදනින් සැනහෙමින් සිය වෙහෙස දුරුකරගත්හ.

ඇස පිනවන නෙක විසිතුරු භාන්ඩයන්ගෙන් ද දිව පිනවන රසමසවුළෙන්ද කඩ සල්පිල් පිරි යද්දී ඒ හා අත්වැල් බැඳගත්තේ පෙර නොවූ විරූ ’රෝග ව්‍යාධීන්’ය.

මදුරු දෂ්ඨයක ප්‍රතිඵලයක් ලෙසින් එවකට පැතිරෙමින් තිබූ වසංගත රෝගයකට ගොදුරු වූ ඔවුන්ගේ එකම බිළිඳියගේ වියෝව සංවේදී ඔහුගේ කලාකාමි හදවත සසල කළේය.

උමතුවෙන් මෙන් ඔහු සිය දියණිය සදා නින්දේ සැතපෙන කුටිරය මත වැතිර සිටියේය ..දින සති ගණනක් එසේ කලේය…

ඉනුදු කලකට පසු ඔවුන් ගේ කැදැල්ලේ ලැගුම් සොයා සපැමිණි කුමරා ’කසුන් කල්හාර’ ගේ මොළකැටි වදනින් සෝ සංකා තැවුල් දුරු වී ගියේය.

තවත් දශකයකුත් පස් වසක් ගතවී තිබිනි. මාලිනිය ගී රස මිහිර බෙදා දෙනු පිනිස දුරු රට පියමං කලාය. ඇය එතැන් හි සිට සිය දයාබර සැමියා ගේ සෙවණ සොයා එනු වෙනුවට නොපෙනෙන ලොවක වෙසෙනා අදරණීය දියණිය සොයා නොකියාම යන්නට ගියාය.

ඔහු යෞවනයේ එළිපත්තේ සිටි පුතු කසුන් හා හුදකලා විය.

එහෙත් ඔහුගේ අතැගිලි තුඩු අතරින් පෙරී ආ රසමියැසි ධාරාවන් මදකුදු මිලින ව නොගියේය. එතෙකුදු මේ ගාන්ධර්වයා මෙළොව ලැගුම් සොයා පැමිණි ’මිනිස් කය’ ට මනුලොව දහමෙන් වසන් වී සිටිය නොහැකි විය. ඔහු ගත දිනෙන් දින දුබල විය. එය ඔහු කරන්නට කියන්නට නියමිත බොහෝ දේ වැළැක්වීය.

තතු විමසා දැන ගත් පරිදි ඔහුගේ ’වකුගඩු’ අකර්මන්‍ය වී ඇතැයි දැන ගන්නට ලැබ ඊට නියමිත පිළියම් යොදන්නට ඔහු සිය කාලය ද ශ්‍රමය ද ධනය ද වැය කරන්නට විය.

ලාංකීය සිහල ගී රස මිහිර මැවු බොහෝ ගාන්ධර්වයන් මෙහි රැුඳි සිටි කාලය ඉක්මවා යන්නට ඔහුට ද අවසර නොවුන සේය. එච් එම් ජයවර්ධන නම් වූ ඔහු ලක්දනා සිය වසන්ත උළෙලේ සිරියෙන් මත්වෙද්දී 2019 වසින් බක් මස දසවැනි දිනයේ සැන්දෑ යාමයේ මළහිරු බැස යද්දී සිය දියණිය සහ දයාබර බිරිඳ සොයා නික්ම ගියේය.

එනමුදු චතුර් දශකයක දිගු යුගයක් ඉක්මවා ඔහු එක්තැන් කල සොඳුරු ස්වර රටා හෙළ ගී පවතින තුරා අමර වරම ලබනු නිසැකය.

එච් එම් ජයවර්ධන ගී මුතු දාමයේ බිඳක්

නීල වර්ණ වන වදුලේ – ටී එම් ජයරත්න – තිලකරත්න කුරුවිට බන්ඩාර
මේ පුංචි රටේ – ටී එම් – කුලරත්න ආරියවංශ
රත්තරන් නෙත් දෙකින් – කුලරත්න ආරියවංශ
උඩ අහසේ තරු ගානේ – නීලා වික්‍රමසිංහ – තිලකරත්න කුරුවිට බන්ඩාර
පිණිබිඳු විසිරෙන සීතල හිමිදිරියේ – මාලිනි බුලත්සිංහල – දයා ද අල්විස්
මා එක්කලා අමනාපව – මාලිනි බුලත්සිංහල – ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්
වී පැදුරෙන් ඉගිලී යන – ක්‍රිෂාන්ත එරන්දක – මහින්ද දිසානායක
ඔබයි රම්‍ය සඳ කිරණ – නන්දා මාලිනී – මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්න
එක යායට මල් පීදුනු – සංගීත් නිපුන් සනත් නන්දසිරි – සුනිල් ආරියරත්න
චේතනා පරිශුද්ධ වූවත් – සනත් නන්දසිරි – සුනිල් ආරියරත්න
ඔබ හා මෙමා අතිනත් අරන් – ටී එම් – විමලා රංජනී පීරිස්
ළබැඳි සබඳ ඔබ කිමද තැවෙන්නේ – ඉන්ද්‍රානි බෝගොඩ – ධර්මදාස පරණගමඑක යායේ කකා වැටී – බන්දුල විජේවිර – සුනිල් එදිරිසිංහ – (මංගල තෑග්ග – 1987) – ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්
මා හඞනා කදුඵ ගලා – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
කඩමන්ඩියේ දොළ අයිනේ –නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
පෙම්ලොව දී දුටු ඔහුමද මේ – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
සිනාවකින් පුතුගේ මුවේ – විජය කුමාරතුංග – මාලිනි බුලත්සිංහල
(ආරාධනා – 1981) – සුනිල් සරත් පෙරේරා
නෙළා ගන්න බෑ මගේ අත දිග නෑ – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
දුවයි පුතයි මමයි අපි – මාලිනි බුලත්සිංහල – සුනිල් ආරියරත්න
රෝස කුසුමක් පිපේවී – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
අම්මා බුදුවේවා – මාලිනි බුලත්සිංහල – සුනිල් ආරියරත්න
මධුර ප්‍රේම කල්පනා – නන්දා මාලිනී – කුලරත්න ආරිවංශ
හංස ගීයද ගයන්නේ – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
පූජාසනයේ ඔබ හිඳුවා – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
සක්වල තලයේ සොයා බලා – සෝමතිලක ජයමහ – සුනිල් ආරියරත්න
නවාතැන් පොළ ඔබයි – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
පුංචි පුංචි රංචු එක්වෙලා – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
ප්‍රේමය නම් රාගයෙන් තොර – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
පිළිම නෙලා නැති විරුවන් – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
වරදින්නේ නැත මට හිමි බත්පත – රෝහණ සිරිවර්ධන – සුනිල්
ආරියරත්න
දෙවොලේ නොකැළැල් – සුනිල් එදිරිසංහ – සුනිල් ආරියරත්න
මධු බඳුන් දෙතොල් විෂ බඳුන් – නිර්මලා රණතුංග – සුනිල් ආරියරත්න
කැළැමල් පිපේ සුවඳ දිදී – සුනිල් එදිරිසිංහ (කැළෑමල් – 1982) – සුනිල් ආරියරත්න
පහන් කන්ද මුල අඳුරුයි – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
බුදු තාත්තේ බොන්න එපා – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
මේ ජීවන ගංගාධාරයේ – නන්දා මාලිනී – සුනිල් ආරියරත්න
—————- ——– –(සමාප්තයි)———————
එදා ඇසුනු ගී බ්ලොග් අඩවිය – 2019 වප් මස

සටහන් පෙළගැස්ම‍
Prabath Rajasooriya

<– කියවන්න වෙල්ලස්සෙන් කොළොම්පුරට – සිරිලක ගුවන සිසාරා ඇසුණු වස්දඞුරාවය 1
එච්.එම්.ජයවර්ධන මතකය

ලිපියේ දැනුම මිතුරන් සමගින් බෙදා ගන්න

ඔබගේ අදහස් ඉදිරිපත් කරන්න…

වෙල්ලස්සෙන් කොළොම්පුරට – සිරිලක ගුවන සිසාරා ඇසුණු වස්දඞුරාවය 1

April 3, 2020 by admin

H M Jayawardana, Malini Bulathsinghala, Nanda Malini, Prabath Rajasooriya, TM Jayarathne

සොබා සොඳුරු බව කැටිකොටගත් අදින් අඩසියවසකට පෙර ඌව වෙල්ලස්ස එහි වත්මන් පරිසරයට වඩා බෙහෙවින් වෙනස් ව තිබිනි ඉංග්‍රීසි පාලන යුගයේදී දිස්ත්‍රික්ක විසිගනනකට අධික සංඛ්‍යාවකවකට කැබැලි කරනු ලැබූ ලක්දිව විසල් බවෙන් අනුරපුර දිස්ත්‍රික්කයට පමණක් දෙවැනි වන මොණරාගල පෙර රජ දවස වෙල්ලස්ස ලෙසින් නම්වුයේ එහි සිතිජ ඉම තෙක් පැතිර තිබු නිල්ල ගැසුනු සුවිසල් කෙත්වතු නිසා යැයි කියැවේ.

එහි වැස්සන් අතරින් බොහොමයක් අදද සිය පදෙසටම ආවේනික ප්‍රාදේශීය බස්වහරක් පවත්වාගෙන යන ගැමියන්ය පරසිඳු දුටුගැමුණු – එළාර සංග්‍රාම යුගය දක්වා දුර ඈත ඉතිහාසයක අමිල නිධන් සගවාගත් ඒ බිමයාය උදෙසා ලියැවුනු කව් – ගී – ගැදි පැදි නිමැයුම් ද සුඵපටු නොවේ.

භාහිර ලෝකය හා සිමිත සබඳතා පවත්වාගන්නට රිසි වු එහි වැසියන් හට යම්තමින් හෝ නවලොව අරුණඵ අංශු මාත්‍ර පමණින් විවිර වුයේ මේ පුවතට පසුබිම් වු 60 දශකයේදී වන්නට ඇත.

දිවයිනේ සෙසු වැසියන් සියවසකට ආසන්න යුගයක සිටි භුක්ති විඳි තැපැල් සේවය මෙබිම වාසභූමිය කොටගත් සියඹලාන්ඩුව වැසි ගැමියන් උදෙසා දියත් වුවා පමණි එහි ගොඩගැසෙන තැපැල් මලු කර ලා බයිසිකලය පැදයන එගම් වැසි යෞවනයා ද සිප්හලට සමුදුන්නා පමණකි.

ගලන ගගකි ජිවිතේ – දායඵ ලෝකයේ….

මිහිර පතා ආදරේ – ළපඵ නටයි ගං තෙරේ….

පෙරදිනක සිය සිප්හලේදී වැයු අයුර ඔහුට මැවි පෙනයි අදත් හෙටත් මතු මතුත් දිවි තිබෙන තුරා වයන්නෙමි මම එසේ ඔහු ඉටාගත්තේය.

ඔහු පියුං මහතැන් ගේ පරම ගාම්භීර කාකි ඇඳුමට සමුදෙන්නට තිරණය කලේය පසුවදා සිට වෙල් එළියේ කුඹුක් ගස් සෙවනේ කරඹ යායේ කොනේ ගාල් වී සැඩහිරු රැුස් ගෙවියන තුරු සොමිසඳ කැන් පෙරීඑන තුරු වයන්නට හැකි නොවේද?

එදිනෙදා ඇවැසි දෑ අල්ප වු ඒ යුගයේ කුස ගිනි නිවාගන්නට සරි යමක් සපයා ගන්නට අරගලයක් ඇවැසි නොවු ඒ යුගයේ එගම් වැස්සන් හට මාසික වේතන ලද රැුකියා එතරම් වැදගත් නොවන්නට ඇත.

යමං මැණික් ගරන්ට……………….

මිතුරු කොඵගැටයෙකු ගේ ඒ කියුම ද නරකම නැත … ඔව් මම කැමති අපි කරමු ………………. ඔහු ගේ පිළිවදනයි

මොනරාගල ඔක්කම්පිටිය බදුල්ල ලොව කාන්තියෙන් බබළවා ලූ මිණිකැට මතුවන බිම පදෙස් අතර වෙයි

රතු – නිල් – ආරනූල් – පසිංගල් – කැට කෙසේවෙතදු දිනපතා නිතිපතා බොරඵ කැට කුඩා ගනනින් ලැබුනු ඔහු වහා ඒ රඵපරඵ දිවියෙන් ද සමුගත්තේය

තමා පෙරදිනක සිය සිප්හලේ වැයු ගී නාදයේ රසමිහිර සිහිගැන්වුනු ඔහුට පුරාන වෙල්ලස්සෙන් රුහුුණු රට මාගම් පුරයට පිවිසෙන්නට සිත්විය ඒ ගී නාදයේ බයස්කෝප් රූපරාමුවේ දිස්වු සිහින කුමරා වසනුයේ එහි නොවේද ?

හම්බන්තොට වීරවිල වෙරළ ඉම පේන මායිමේ දිස්වු සැනසුම නාමපුවරුව ඇසගැසුනු වහාම තම ආගිය තොරතුරු පවසා එහි හිමිකරුවා මුණගැසෙන්නට පැමිණිය වග දැන්වීය

ගාමිණි සර් අද මෙහෙ නෑ …………………….

එසේ එක් සිහින මාලිගාවක් සුනුවිසුනු වෙද්දී තවත් එකක් එතැන ගන්නට පැමිනියේය එයින් කියවුනේ දකුනු ලකේ අග නගරයට යන ලෙසය

ගාලු පුරයේ රිච්මන්ඩ් කන්ද නැගි මේ අඳුරු පැහැ කෙසග මිනිසා ගේ ඊලග සිහිනය විජයානන්ද දහනායක මැතිඳු මුණගැසීමය

සර් මම රස්සාවක් හොයාගෙන ආවේ සියඹලාන්ඩුව ඉඳලා ………………….

ඇයි එච්චර ඈත ගමක ඉඳං මෙච්චර දුර ආවේ ………….රස්තියාදු ගහන්න එපා ………මේ සල්ලි අරන් ගෙදර යනවා …………………..

අවවාදය ලැබුනේ රුපියල් විස්සක තරම් ලොකු මුදලක් මිට මොළවද්දීය

මාස ගණනකට පසුව සියඹලාන්ඩුවේ ගැමියන් හට යළිත් තමන්ට හුරුපුරුදු හින්දෑරි කොඵගැටයා ගේ රුව උදේ හවා දකින්නට ලැබිනි ඒ මෙවර වෙල් ඉපනැලේලේ ගසකට බරදී බටනලා වයන්නා නොවේ වැඩබිම් වල අත්උදව් කරුවෙකි

තවත් කලක් ගතවෙද්දී ඔහු බුරුත – හල්මිල්ල – වීර – පඵ පඵ ගසන්නෙකු ලෙස ඔවුන් දුටුවේය……

මද කලකින් නැවතත් සියඹලාන්ඩුවේ අපුරු වාදකයා ආගිය අතක් නොවිණි

තම පුතු ගැන ලැබුනු පනිවුඩයකින් අනුව ඔහුගේ පියා කඩිමුඩියේ ඈත හිමයේ වන වදුල පීරා රිංගා යද්දී ඔහු නිල්ල ගැසී පිදී ගිය එක්තරා සරුයායක සිරි නරඹමින් සිටිනු දකින්නට පියා ගේ නෙත් පින් නොව පව්කර තිබුනේය

මොනවද උඹ මේ කරන්නේ…?

මාත් ඉතිං ජීවත්වෙන්න එැපැයැ අප්පච්චි…..

අපේ පරපුරේ උන් මේ වා කරලා නෑ නොකා මළත් මේවා කරන්න එපා………………

ත්‍රෛලෝකවිජයපත්‍ර වගාව පැළ ඉදිරි අහසින් විසිවි යන්නට පටන් ගත්තේය

දැන් නැවතත් වාදකයා ගම්මානයේය… සියඹලාන්ඩුවේ නව තැපැල් පියුං උන්නැහේ ගේ සිණු නාදය ඔහුගේ දොරකඩ නාදවීමේ අරුමය කිමද?

හේරත් මුදියන්සේලාගේ ජයවර්ධන….. නමට ලියුං කරදහියක් ආංඩුවේ රේඩියෝ සිලෝන් එකෙන්………………….

ඔහු පස්වනක් ප්‍රිතියෙන් පිනා ගියේය මෙතරම් සතුටක්…. කවර දිනක හෝ පෙර අත්දකින්නට ලැබුනු වගක් මතක නැත…. තමන් මෑත දිනක කඩමන්ඩියේ පුවත්පත් දැන්විමට ලියු ලිපියට පිළීතුරක් ලැබි ඇත

ඔහු දුරබැහැර සිට අගනුවරට පිවිසියේය නමුත් ඒ ගුවන් විදුලි සම්මුඛ පරික්‍ෂණය මුහුණදෙන්නට නොවේ, තමන්ගේ කටයුත්ත වඩාත් හොඳින් පහසුවෙන් කරගැන්මට හැකි කෙටි ක්‍රමය පිළිබඳව ඔහු හොඳින්ම දැනුවත්ය

නීල වර්ණ වන වදුලේ …..

කුරුඵ ප්‍රේම ගී අතරේ ……….

සයුරු සමිඳු වැළඳ ගන්ට ……………

පෙම් දියවර ගලා හැලේ ……………..

පද සංකලනය – ප්‍රවීණ මාධ්‍යවේදී තිලකරත්න කුරුවිට බන්ඩාර

ගැයුම – ටී එම් ජයරත්න

(තරංගා ලේබලයේ වෙළඳ තැටියකි – 1979)

රජයේ ආයතනයන් හි රැුකියා ලබාගැනීමේ සාම්ප්‍රදායික නොවන ජනප්‍රිය හුරුපුරුදු ක්‍රමවේදය වඩාත් ආරක්‍ෂාකාරි මෙන්ම ස්ථිරසාර යැයි ද ඔහු සිතුවේය

දුරබැහැර සිට එන පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ නේවාසිකාගාරය වු ශ්‍රාවස්තිය කරා පිවිස තම ප්‍රාදේශීය පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයා මුණගැසීම එකී පහසු කෙටි ක්‍රමයයි නියමිත දිනය එළඹියේය ඒ ප්‍රභූවරයාගේ නිර්දේශය සහිත ලියැවිල්ල එදවස ගුවන් විදුලියේ සංගීත පාලක තනතුර හෙබවු කීර්තිධර සම්මානනීය ජ්‍යෙෂ්ඨ සංගීතවේදී සෝමදාස ඇල්විටිගලයන් අතට ලැබි ඇත

මේ මන්ත්‍රී ලියුම් අපිට වැඩක් නෑ ……………. හෙට එනවා පරික්‍ෂණයේදී තමුන්ගේ හැකියාව පෙන්නන්න පුඵවන් …..

ලැබුනු පිළිතුරයි ……..

බදුල්ලේ දී සිය ගුරුපියෙකු ලෙස කටයුතු කල වසන්ත ඔබේසේකරයන් ඔහුට සිහිවිය ඇල්විටිගල ශූරීන් සහ ඔහු සමිපතමයන්ය දෙදෙනා එක්ව වසර කිහිපයකට ඉහත දී හෙළ සිනමාවේ සිදු කළ පෙරළිය ඒ අපුර්ව සිනමා පටය වු සත්සමුදුර එහි මෝහනීය සංගීත රටා.. සංවේදී දෙබස් ඛණ්ඩ…. ඔහුගේ මතකයේ රූප දසුන් මවමින් ඇදී ගියේය

ආත්ම ධෛර්ය සිඳබිඳනොගත් ඔහු කෙසේ කවර කැපකිරීමක් කරමින් හෝ තම උත්සහය මල්ඵල ගන්වන්නට කැස කැවීය

වසන්ත ඔබේසේකරයන් මුණ ගැසී ඔහුගේ ලියුම් කරදහියක් ද ලබාගැනීමේ ඔහුගේ සිහිනය සැබෑ කර ගත්තේය

ඉන් ඉක්බිති ….වසර ගණනක් පුරා තැන තැන මුළා වෙමින් විඳි දුක් කම්කටොඵ ඔහුට සිහි වන්නට ඇත … අවසානයේ තමා ගේ ආදරණිය වස්දඞුව …. ළපටි වියේ සිට ගමේ වෙල් එළියේ ඉපනැල්ලේ ගාටමින් ගී තාල වයමින් සිදුකළ සිය ප්‍රියතම විනෝදාංශය සිය ජීවන මාර්ගය බවට පත් වන්නට වැඩ කටයුතු යෙදෙන තීරාණාත්මක මෙහොත හෙට උදාවනු ඇද්ද?

පරික්‍ෂණ මන්ඩලයේ අසුන්ගෙන සිටියේ සිංහල සංගීතයේ මහ පුරුෂයාණෝය ඒ පන්ඩිත් අමරදේවයන් ය ගීයක අනුවැයිමක් සිදුකර පෙන්වන ලෙස එතුමෝ ගේ අභියෝගයකි

ඔහු ගීතයක් වයන්නට විය

අමරදේවයන් ගේ වතකමල පිබිද නැගී එන අයුරු ඔහු ගේ නෙත්කොන් දසුනේ ඇඳිගියේය

සත් සමුදුරේදී හෙළ ගීතය නවමගකට යොමුකරමින් යුග පෙරළියක් සිදුකල මේ මහා සංගීතවේදීන් දෙදෙනා අතර මන්ත්‍රනයකි

හරි…. තමුන් ව අපි තෝරාගත්තා……………..

පසුකලදී හෙළ සරල ගීතය වඩ වඩාත් සොඳුරු කරවන්නට අමයුරු සුමධුර රසපුර්ණ භාවපුර්ණ සංවේදී සත්සර රටා බිහිකල ගාන්ධර්වයෙකුගේ නිර්මාණ දිවිගමන එතැන් සිට එඅයුරින් ඇරඹිනි

සංගීතයේ අල – වැල – මුලගිය තැන් හදාරා නැති හේරත් මුදියන්සේලාගේ ජයවර්ධන ගේ මුවින් නැගී ආ වායුදහරාව වස්දඞුව කිතිකවද්දී ඔහුගේ අතැගිලි තුඩින් හාර්මෝනියමෙන් මතුවි ආ මධුරමනෝහර තනු දහරා රසිකයන්ගේ හදවත එදා සිට කිතිකවමින් සිටී.

ගුවන් විදුලියේ ද සිංහල සංගීතයේදී වසන්ත සමය උදා වී තිබූ යුගය ’70’ දශකය ලෙසින් නම්කෙරුනේ නම් ඒ යුගයේ පරසිඳු එකී ගී තනු අතර ඔහුගේ නිර්මාණ ද එමටය.

හාත්පස එකලු කරන්නට විදුලි මිනි පහන්ද ශබ්ද දුෂණය නංවන්නට විවිධාකාර විද්යුත් මේවලම් ද හිඳ හිට හෝ දකින්ට නොවූ එදා ගම් පියසේ හුදකලා නිසල බව සොඳුරු ලෙස බිඳලුයේ එච් එම් ජයවර්ධනවරුන් ගේ ’වස්දඞු’ රාවයයි. සැඳැ අඳුර ගලා එද්දී විදුලි කෝෂ යුග්මයකින් පමන බලගැන්වූ කුඩා රේඩියෝවෙන් නිසොල්මනේ නැගෙන සංගීත රාවය සිත පහන් කර දැහැනට සමකරවයි.

ඔබ හා මෙමා අතිනත් අරන්…………………

අපගේ ලොවේ තනිවූ එදා……………

ඔබ මා දෙපා දෑතින් බදා………….

සිපගත් එදා සිහිවෙනවා………………..

ගැයුම- ටී එම් ජයරත්න

පද සංකල්පනය – විමලා රංජනී පීරිස් (ගුවන් විදුලි අධ්‍යක්‍ෂ ජනරාල් රිජ්වේ තිලකරත්න ගී සංකල්පනා උදෙසා යෙදූ අන්වර්ථ නාමයකි)

විශේෂ ස්තුතිය උපුටා ගැනීම – රස මතක අසිරිය – විජිත් කුමාර් සේනාරත්න මහතා

සටහන් පෙළගැස්ම‍
Prabath Rajasooriya

කියවන්න වෙල්ලස්සෙන් කොළොම්පුරට – සිරිලක ගුවන සිසාරා ඇසුණු වස්දඞුරාවය 2 –>
එච්.එම්.ජයවර්ධන මතකය

ලිපියේ දැනුම මිතුරන් සමගින් බෙදා ගන්න

ඔබගේ අදහස් ඉදිරිපත් කරන්න…

කාගෙත් හොඳ මිත්‍රයා’ගේ සමුගැන්ම

October 3, 2018 by admin

Janaka Ilukkumbure, Ronnie Leach, ජනක ඉලුක්කුඹුර, රොනී ලීච්

කාගෙත් හොඳ මිත්‍රයා’ගේ සමුගැන්ම…….
‘රොනී ලීච්’
————————
මෙතුමා පිලිබඳව මතක්කිරීමේදී ලෝක සිනමාවේ මුඩු හිස හේතුවෙන් ඉතා ජනප්‍රියත්වයට පත්වූ රංගනවේදීන් දෙදෙනෙක් මගේ මතකයට පිවිසෙනවා. බටහිර සිනමාව තුල ආන්දෝලනයක් ඇතිකල ඔවුන් ‘යූල් බ්‍රයිනර්’ සහ ‘ටෙලී ශවලාස්’ යන දෙදෙනායි. ඔවුන් 60, 70 යන දශකයන්හි ශ්‍රී ලංකාව තුල ඉංග්‍රීසි චිත්‍රපට නරඹන්නන්ගේ ඉමහත් ආදරයට ලක්වුණා. ශ්‍රී ලාංකීය සිනමාව තුලද එවැන්නෙක් මතුවීම සුවිශේෂී සිදුවීමකි. ‘පූජිත මෙන්ඩිස්’ නම් මේ රංගනවේදියා එකල සිනමාලෝලීන් අතර නොමැකෙන මතක සටහනක් තැබුවේය. සාමාන්‍ය ප්‍රමාණයට වඩා වෙනස් ලෙසින් පිහිටා ඇති ඔහුගේ දෙනෙත් හේතුවෙන් බොහෝවිට බිය උපදවන අවස්ථාවන් සඳහා ඔහුව යොදාගැනුනි. ‘ නිහාල් සිල්වා’ නම් ඉතාමත් ජනප්‍රිය නලුවාද මේ මොහොතෙහි මතක්කල යුතුය. මුල්කාලයේ කොණ්ඩය වවා සිටියද පසුව ඔහුගේ ස්වරූපය කාගෙත් සිත් දිනාගත්තේය. හින්දි සිනමාවේද කිහිපදෙනක් මේ මොහොතේ මගේ මතකයට පිවිසෙයි. ‘අනූපම් කෙහෙර්’ ඉන් එක් අයෙකි.

සැබැවින්ම රොනී ලීච්’ගේ කලා දිවියේ ආරම්භයක් ගැන මා හට පැහැදිලි දැනීමක් නොමැත. ඔහු රූපවාහිනී සාකච්ඡාවලදී පවසා ඇති පරිදි ඔහුගේ කලා දිවියේ පිවිසීම බටහිර ගීත ගායනයයි. විවිධ සංගීත කණ්ඩායම් පිහිටුවාගනිමින් සංචාරක හෝටල්වල ඔහු ගීත ගායනයේ යෙදී ඇති බව ඔහු පවසනවා මගේ මතකයේ පවතී.

මා මුලින්ම ඔහුව දකින්නේ ‘ඈතින් ඈතට’ චිත්‍රපටය තුලිනි. විවිධ ප්‍රදේශයන්හි සංචාරය කරනා තරුණ පිරිසක් අතරේ ඔහුද එක් අයෙකි. එහි ඇති ඔහුගේ ස්වරූපය තුල මේ සිටින්නේ රොනී ලීච්’දැයි හඳුනාගන්නට බැරිතරම්ය. ඒ මනාලෙස පිහිටා ඇති ඔහුගේ කොණ්ඩය නිසාවෙනි. පසුකාලෙකදී ඔහු ජනප්‍රියත්වයට පත්වූ පසු ඒ තමා යැයි ඔහුම පවසන තෙක් එය අපට දැනුනේ නැත.

මගේ මතකයට අනුව ඒ 90 දශකයේ ආරම්භය වියයුතුයි. මේ කාලය වනවිට ලෝකයේ මෙන්ම අපේ රටේද හිසකෙස් මුඩු කිරීම යම් තරමකට විලාසිතාවක් බවට පත්ව තිබුණේය. හිසකෙස් අකාලයේ හැලුණු අය මේ විලාසිතාවට යොමුවීමද සිදුවිය. මෙය රොනී සම්බන්ධව වෙනස් එකකි. ඔහු මනාලෙස තිබූ හිස මුඩු කලේ යම් වෙනසක් හේතුවෙනි. එය ඔහුම විවිධ වැඩසටහන් වලදී පවසනවා මතකයේ ඇත. එය කවුරුන් හෝ ඔහුට පැවසූ අදහසක්ද වියහැකියි. කෙසේවෙතත් ‘තට්ටයා’ ගීතය තුළින් රොනී ගායකයෙක් ලෙස මනා ස්තාවරත්වයකට පැමිණියේය. සංදර්ශන වේදිකාව සහ විදේශ සංචාර වලින් ඔහුට අඩුවක් නැතිවිය. ඔහුගේ ආකර්ෂණීය රූපකාය සහ ඉදිරිපත්කිරීම ඉතා සිත්ගන්නාසුලු විය. ඔහු වේදිකාවේ හොඳ ඉදිරිපත්කරන්නෙකු ( Entertainer) ලෙස හැඳින්විය හැක. මේ හුරුබුහුටි ආකර්ෂණීය රූපකාය නිසාම චිත්‍රපට, රූපවාහිනී ටෙලිනාට්‍ය සහ දැන්වීම් බොහෝමයක් සඳහා ඔහුව තෝරාගැනිණි.

වැඩසටහන් ඉදිරිපත් කරන නිවේදකයෙක් ලෙසින්ද ඔහු කටයුතු කිරීම විශේෂත්වයකි. රූපවාහිනී ළමා වැඩසටහනක් ඔහු ඉතාමත් අගේට ඉදිරිපත්කලේය. මා පෞද්ගලිකව ඔහු හඳුනන්නේ නැතිවුනත් ඔහු සිටිනා රූපවාහිනී වැඩසටහන් නැරඹීම ප්‍රියකලා. එහිදී ඔහුට අතීත සිනමාව සහ දෙස් විදෙස් පැරණි ගීත පිලිබඳව ඉතා හොඳ මතකයක්, රසයක්, දැනීමක් ඇතිබව දුටුවා. එය අපූරු මතකයකි. එමෙන්ම කලා ශිල්පියෙක් තුල තිබිය යුතු වටිනා ගුණයක් ලෙස මා දකිනවා.

පසුකාලෙකදී නිශ්පාදනය වුන ජනප්‍රිය සරළ විනෝදාත්මක චිත්‍රපට ගනනාවකින් අපට ඔහුව දකින්නට ලැබුණා. ප්‍රවීණ චිත්‍රපට නලුවෙක් සහ අධ්‍යක්ෂවරයෙක් වන රෝයි ද සිල්වාගේ චිත්‍රපට ඒ අතර සඳහන් කල හැක. මා ඉතාමත් ගරුකරන හර්බට් රංජිත් පීරිස් කලාකරුවා අවසන් වරට අධ්‍යක්ෂණය කල ‘හායි හූයි බබි ආච්චි’ චිත්‍රපටයේ රොනී එක්කල ‘මාළු කඩේ ජොරා’ චරිතය ඉතාමත් සිත්ගන්නා එකකි. ‘අම්මා’ මතක්කල සැණින් සංවේදී වන, ‘ගැරඩියා’ කියූ විගස සැහැසි වන එම චණ්ඩි චරිතය ඔහු අපූරුවට නිරූපණය කලේය.

ඔහුගේ කතාබහ සහ හැසිරීම දුටුවහම සැබෑ ජීවිතේද ඔහු සැහැල්ලු ලෙස ගතකල අයෙකු යැයි මට සිතේ.
පසුගිය දිනෙක ඔහුගේ සමුගැනීම පිලිබඳව පුවත අසා බෙහෙවින්ම කණගාටුවට පත්වුනෙමි. මේ රටේ මෙන්ම දෙස් විදෙස් වල සිටිනා ඔබ ප්‍රියකල සැමට එසේ දැනෙනු නොඅනුමානය. මෙයයි අප ගෙවනා ජීවිතයේ ස්වරූපය. සැබෑ නියමිත අවසානය. සියල්ල නොසිතූ ලෙසකින් සිදුව ඇත.

දයාබර රොනී ලීච් කලාකරුවාණෙනි., ඔබට ඔබ අදහනා දහමට අනුව මොක් සුව පතනවා.!!
සමාදානයේ සැතපේවා.!!!

ජනක ඉලුක්කුඹුර

ලිපියේ දැනුම මිතුරන් සමගින් බෙදා ගන්න

ඔබගේ අදහස් ඉදිරිපත් කරන්න…

ඔබගේ මෙවැනි නිර්මාණ, ලිපි, නිසදැස්, කවි අපගේ වෙබ් පිටුවේ පළ කරගැනීමට
Info@sooriya.lk විද්‍යුත් ලිපනය හරහා
හෝ
අපගේ ෆේස්බුක් පිටුව www.facebook.com/sooriyarecords හරහා අපව අමතන්න

පාංකිරිත්තා

August 21, 2018 by admin

Freddie Silva, Janaka Boralessa, Premakeerthi De Alwis, ජනක බොරලැස්ස, පාංකිරිත්තා

උපහාසය හා හාස්‍ය මුසු ගී පද රචනා වර්ථමානයේ බිහිවනුයේ ඉතා කලාතුරකිනි. ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් මහතා එවැනි උපහාසය හා හාස්‍ය මුසු ගී පද රචනා නිර්මාණයේ පුරෝගාමියා වූ බව සැවොම දන්නා කරුණකි. උපහාසයේ හා අපහාසයේ වෙනස හොඳින් ගැනීමට ඉවහල් වූ එවැනි ගීත වලින් සමාජයට ලැබුනේ ඉතා වටිනා පණිවුඩයක්.
.
උපහාසාත්මක ගීත ගායනයේ ප්‍රමුඛයා වුනේ ජනාදරයට පත් විකට නළු සහ ගායක ෆ්‍රෙඩී සිල්වා. “පාංකිරිත්තා, හඳමාමා උඩින් යතේ, දවසක් දා කකුළුවෙකුට මොනවද හිතිලා, අමුතු ඇඳුම් ඇඳ හඬවන රබානකි අතේ, අලුත් කලාවක් හොයාගත්ත මං දියුණුවෙන්න ඕනෑ නම්, පරණ කෝට්” වැනි උපහාසාත්මක ගීත රැසක් ෆ්‍රෙඩී සිල්වා විසින් ගායනා කලා.
.
ආදරණීය ප්‍රේම් අතින් මෙවැනි උපහාසාත්මක ගීත ලියුවුනේ ෆ්‍රෙඩී සිල්වා වෙනුවෙන් පමණක් නොවේ. මළ පොතේ අකුරු බෑ කී මිනිහා (මාලනී බුලත්සිංහල), මිනිසෙකු පිට නැගි අසරුවෙකි (සුනිල් එදිරිසිංහ), කන්ද කෙන්ද කරනු පිනිස (මාලනී බුලත් සිංහල) තවත් එවැනි ගීත කිහිපයක්.
.
මේ ගීත අතරින් “පාංකිරිත්තා” ගීතය කුඩා කාලයේ සිටම සිතෙහි රැඳුණු ගීතයක්. ඒ නිසාම ගීතයෙන් කියවෙන අවස්ථාව දළ සිතුවමකට නැගුවෙමි. ගීතයෙන් කියවෙන සියුම් උපහාසය අපි හැමෝටම වැදගත්.
…………………………………………………………………………………………………….

පාංකිරිත්තා තක්කිට තරිකිට උඩ පැන පැන නටතෙයි
පාංකිරිත්තී රබාන අරගෙන කරබාගෙන වයතෙයි
උන්ගේ පැටවුන් වටේට ඉඳගෙන දෑතින් හඬ තලතෙයි
මේවා බල බල තනි කෑඳැත්තෙක් කීචි බීචි කියතෙයි
.
පාංකිරිත්තා තමන්ගෙ පාඩුවෙ නැටුම පටන්ගත්තේ
අහල පහල කිසිවෙකුටත් ඒකෙන් හිරිහැරයක් නැත්තේ
කොහේද හිඳ පැමිණුනු කෑඳැත්තා වහලා අර අත්තේ
උන්ගෙ නැටුමට බාදා කරමින් ගීය පටන්ගත්තේ
.
පාංකිරිත්තා නැටුම නවත්තා කේන්තියෙන් ආවා
කෑඳැත්තාගේ කළු අත්තටුවෙන් අල්ලා සෙලවූවා
ඊට පස්සෙ ඌ සට සට ගාලා මොන මොනවද කීවා
ළඟට කිට්ටු වී මා ද ගොළුවතින් ඊට සවන් පෑවා
.
අනුන්ගෙ වැඩ ගැන විවේචනය කර කර ඉන්නවට වඩා
තමන් දන්න දේ හරියට කරපන් කියලා කීය හඬා……
.
ගායනය – ෆ්‍රෙඩී සිල්වා
පද රචනය – ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්

ගමන නොනිමෙයි ලෝකයේ මේ………..

February 5, 2018 by admin

Janaka Boralessa, ආර්. මුත්තුසාමි, චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහ, ජනක බොරලැස්ස, නාරද දිසාසේකර, සිකුරු තරුව

ගමන නොනිමෙයි ලෝකයේ මේ………..

චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහයන් විසින් රචිත, නාරද දිසාසේකර මහතා ගයන මේ ගීතය අහන ඕනෑම කෙනෙකුගේ හිතට දැනෙන්නේ මහත් සැහැල්ලුවක්…

නව පරපුරේ, අළුතින් හතු පිපෙන්නා වාගේ බිහිවන ගීත සහ මියුසික් වීඩියෝ ඇසුවාම/බැලුවාම ඇතිවන්නේ ඇත්තටම කලකිරීමක්. බොහෝ විට හැම ගීතයකම තියෙන්නේ යාන්ත්‍රිකව නිපදවූ එකම නාද රටා / එකම පදවැල් / එකම වචන. එක ගීතයක් දෙතුන් පාරක් ඇසූවිට නැවතත් අහන්න හිතෙන්නේ නෑ, නැවත මතක් වෙන්නෙත් නෑ.

(හැම ගීතයකම තියෙන්නේ මළගෙවල් වල ඇහෙනවා වගේ අඳෝනා… ඔයා නිසා, කඳුළු ඉවරයි, තනිවෙලා අඬඅඬා, ඉවරයක් නෑ කඳුලු දෙනෙතේ, ඉවසන්න බෑ, තනිකලේ නෑ ඔයා, හිත ගොළු වෙලා, නෙතු අතරින් රූරාලා, හීනයේ තනිව මං උන්නා, බලා ඉඳලා ඇතිවෙලා වගේ පොදු වචන මාලාවක්.)

අළුතෙන් බිහිවන බොහෝ ගායක ගායිකාවන් සහ ඔවුන්ගේ ගීත (හැමෝම නොවේ) ඇත්තෙන්ම වැස්සට දළු ලන එරඬු දඬු වගේ. මුලක් හරයක් නෑ. ටික කාලෙකින් වේලිලා යනවා.

මගේ විවේචනය ගැන පරස්පර අදහස් ඇති අය ඉඳීවි. මෙය හණමිටි අදහසක් ලෙස දකීවි. ඒක එකිනෙකාගේ රසඥතාවයේ වෙනස. මේ ගීතය වරක් අසා බලන්න. මෙවැනි ගීත තවත් පරම්පරා ගනනක් නොනැසී පවතීවි. එයයි සත්‍යය..!
………………………………………………….

ගමන නොනිමෙයි ලෝකයේ මේ
පුරුදු ජීවන මංතලේ
ගැටෙන සැප දුක මාරු වී යයි
පුරුදු ජීවන මං තලේ //

වැටෙන මල් පෙති පාවුණාවේ
සුළං රැළි ඔහෙ යන අතේ
යළිත් ගහ කොළ පාළු නෑනේ
රිකිළි නංවා ලියැලැවේ…

ගැටෙන සැප දුක මාරු වී යයි
පුරුදු ජීවන මං තලේ…
ගමන නොනිමෙයි ලෝකයේ මේ
පුරුදු ජීවන මංතලේ….

කොහේද සීතල ජලාශයක රැළි
ගැටී ගැටී එයි සුළං වැදී
අපේම සිරුරේ අපේම දහදිය
නිවී නිවී යයි සුළං වැදී….

ගැටෙන සැප දුක මාරු වී යයි
පුරුදු ජීවන මං තලේ..

ගමන නොනිමෙයි ලෝකයේ මේ
පුරුදු ජීවන මංතලේ..

ගලා බසී දිය පහර සෙමින්
වැලි තලා සදා සමතලා බිමේ
හැපී ගලක යළි සලා වැටුම් දී
නගා නගා හඬ දිවේ දිවේ…

ගැටෙන සැප දුක මාරු වී
යයි පුරුදු ජීවන මං තලේ…

ගමන නොනිමෙයි ලෝකයේ මේ
පුරුදු ජීවන මංතලේ………………

—————————————————

ගී පද – චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහ
ගායනය – නාරද දිසාසේකර
සංගීතය – ආර්. මුත්තුසාමි
චිත්‍රපටය – සිකුරු තරුව

ජෝති, වික්ටර් හා ප්‍රබුද්ධ.

April 24, 2017 by admin

එච්.ආර්. ජෝතිපාල, දිලීප අබේසේකර, මහගම සේකර, වික්ටර් රත්නායක, ස

දිලීප අබේසේකර (රාවය පුවත්පත, 2012 ජූනි 3)

ප්‍රබුද්ධ ගායකයෙකි, සංගීතඥයෙකි. අනේක රසිකයන්ගේ ආදරයට පාත්‍ර වන්නේය. මේ නිසා නොබෝ කලකින් ඔහු හඬට මිලක් එකතු වී මහා තරු ප්‍රතිරූපයක් බවට හැරේ. එහෙත් මේ සියුමැලි කලාකරුවාට සතුටක් නැත. අවසානයේ හේ සියලු සංකූලතා මැද ජීවතාවබෝධය ලබන්නට උත්සාහ දරයි. මේ සම්මා වායාමය ඔහුගේ කලාටද වඩා පොදු ජනතාවගේ හිත සුව පිණිස වේ.

මේ කියන ප්‍රබුද්ධ අපට හමුවන්නේ මෙරට පහළ වූ දාර්ශනික තලයේ කලාකරුවකු වන මහගමසේකරගේ එනමින් සුපතළ මහා කාව්‍යයෙහිය. 1977දී එය පළවන විට ඔහු අප හැරගොසිනි. ඊට පසුබිම් වනුයේ 70 දශකයේ මුල් භාගයේ මෙරට සමාජය අත්දුටු දෑය. එය අද්විතීය යුගයකි. මෑත ඉතිහාසයේ ප්‍රමුඛ සන්ධිස්ථානයක් ලෙස සැලකෙන 56 දේශජ සංස්කෘතික පෙරළියේත් 60 ගණන් වල ලෝකය පුරා පැතිරී ගිය ලිහිල්, ලිබරල් මතවාදී දැක්මේත් අනුහස් එකට සංකලනය වූ කාලයකි මේ. එහෙත් එහි දිශානතිය වෙනස් කරන්නට 71 තරුණ නැගිටීමේ කම්පනය හේතුවන්නට ඇත. අසනහකාරී තරුණයන්, කම්පිත වැඩිහිටියන් යම්තාක් දුරට සමනය කරනු ලබන්නේ කලාව විසිනි. ඒ අතරින් ගීතයත්, ගායකයාත් ඔවුනට වඩාත් සමීප වීම ජන මූලික කවි සම්ප්‍රදායක් ඇති රටෙක පුදුමයක් නොවේ. මහගම සේකර සිය ආත්මකථනය රැගත් කෘතියේ ප්‍රධාන චරිතය ගයකයකු කරන්නේ ඒ හේතුවෙන් විය නොහැකිද? ගායකයා සංවේදීය. අප කාගේත් දුක, සතුට අපට වඩා හොඳින් ඔහු ගයයි. ඉන් සියුම් වන අපේ මනෝභාවයන් ප්‍රඥාව වෙත විවරවීමට ඇති ඉඩකඩ වැඩිය. එය නිවීමට හේතුවකි. පෘථුල ප්‍රඥයාටත් සාමාන්‍ය සහෘදයාටත් එක සේ ගෝචර වන අන්දමින් සරලව, සංක්ෂිප්තව පිටු 100කට නොවැඩි ප්‍රබුද්ධ කාව්‍යයෙන් මහගමසේකර ඉදිරිපත් කරන්නේ මේ දර්ශනයය.

සැබෑ ජීවිතයේදී ඔහු දුටු පරමාදර්ශී ගායකයා, සංගීතඥයා අමරදේව බවට සැක නැත. එහෙත් ප්‍රබුද්ධ ලියන කාලය වන විට ජනතාව රොද බැඳ සිටි තවත් චරිත දෙකකි.

චංචල අඳුරු ලොවේ, නිසංසල සීතල පරම සුවේ.

ඉන් අයෙකි වික්ටර් රත්නායක. සංගීතය හැදෑරීමේ අභිලාෂයෙන් කඩුගන්නාවේ සිට කොළඹ පැමිණ,රජයේ සංගීත විද්‍යාලයෙන් නොහොත් දැන් සෞන්දර්ය විශ්වවිද්‍යාලයේ උගත් හේ 60 දශකය මැදදී, ගුවන්විදුලියේ ගැයූ මුල්ම සරල ගී කිහිපයෙන් රසික හද බැඳගන්නට සමත් වූයේය. පාවේ වලා, සෝක සැනසුම් වේදනා, මයුරාසන මත වැඩ හිඳිනා මෙන්ම ගොළු මුහුදේ මුතු ඇටේ වැනි ගීතවලින් පුළුල් පරාසයක් ඔස්සේ තම අනන්‍යතාව සලකුණු කළ ඔහු, වැඩිකල් යන්නට මත්තෙන් සහෝදර ගායක ගායිකාවනට තනු නිර්මාණය කරමින් විචිත්‍ර සංගීතඥයකු බවට පත්විණ. තුරුණු වියේදීම චිත්‍රපට පසුබිම් ගයනයට පිවිස, සිනමා සංගීත අධ්‍යක්ෂවරයකු වීමේ වරමද හිමිකර ගැනීමෙන් වික්ටර් රත්නායකගේ ප්‍රතිභාව කෙතරම් වීදැ’යි වටහා ගතහැකි වේ. ඔහු වාසනා ගුණයේත්, ප්‍රතිභාවේත් අධ්‍යාපනයේ හා අභ්‍යාසයේත් අග්‍රඵලලාභියෙකි.

1973 ජූලි 20දා ඔහු ‘ස’ ප්‍රසංගයත් සමග කොළඹ ලුම්බිණි රඟහල් වේදිකාවට නැග්ගේ ගව්, දහස් ගව් ඉදිරියට දිවෙන රසෝඝයකට උල්පත වන්නටය. එය මෙරට ප්‍රථම පරිසමාප්ත ඒක පුද්ගල ගී ප්‍රසංගය ලෙස සැලකේ. විවිධ ගුරුවරුන් යටතේ පෙරදිග මෙන්ම බටහිර සම්ප්‍රදායයෙන්ද සංගීතඥානය උකහා ගනිමින් ඔහු නිර්භයව ආමන්ත්‍රණය කළේ බුද්ධිමත් රසික පිරිසකටය. එහෙත් එතෙක් ගුවන්විදුලියෙන්, සංගීත සංදර්ශනවලින් හා චිත්‍රපට තුළින් ඔහු හඳුනාගෙන සිටි පොදු රසිකයෝද එම ශාලාවේ අසුන් ගත්හ. ඔවුන්ගේ බලාපොරොත්තු අභිබවා යාමට වික්ටර් සමත් වූ අතර ඔහු වටා සිටි නව පරපුරේ ගීත රචකයන්, අත්වැල් ගායක ගායිකාවන් හා වාදකයන්ගෙන් සමන්විත ‘ස’ පිරිවර සිංහල ගීත වංශයට එක්විණ.

කිඩාරම් මලේ පවා සුවඳ දිගහැරේ.

වික්ටර් රත්නායක 70 නව රැල්ලේ සංකේතය වී නම් පොදු ගීත රසිකයන්ගේ අසහාය වීරයා වූයේ එච්.ආර්. ජෝතිපාලය. සින්දු කීමේ ආශාවෙන් පෙළුණු කුඩා ජෝති කොළඹ කැටවලමුල්ල, දෙමටගොඩ, මරදාන ආදී ප්‍රදේශවල එවකට රේඩියෝ යන්ත්‍ර තිබුණු කඩපිල් ගානේ ගැවසෙමින් ඉන් ඇසුණු හින්දි ගීත නැවත ගායනා කළ බවට නූතන ජනශ්‍රැතියකි. දැඩි ආයාසයෙන් 1950 ගණන්වල මැද භාගයේ ගීත ක්ෂේත්‍රයට පිවිසීමෙන් අනතුරුවද ඔහු හින්දි තරු අනුසාරයෙන් සිංහල ගීත ගැයීමට පුරුදුව සිටියේය. එකල එවැනි දෑට ඉල්ලුමක් වූ බව සිහිපත් කළ යුතු වේ. මේ නිසා ජීවිතාන්තය දක්වා දැඩි විචාරක දෝෂාරෝපණයට බඳුන් වූ ජෝතිපාල අතින් සැබවින්ම සිදුවූයේ, හින්දි ගීත රැල්ලකට යටවෙමින් තිබුණු යුගයක එය අභිබවා රසිකයන් අතර සිංහල ගීතම ජනප්‍රිය වීම නොවේදැ’යි සිතනු වටී. එම සතත අභ්‍යාසය නිසා කිසිදු දිනක සංගීතය නොහදාරා වුවද සිය ගායන මාධූර්යය ඔප් නංවා ගන්නට ඔහුට හැකිවිය. චිත්‍රපට පසුබිම් ගායනයේදී විවිධ නළුවන්ගේ රූපයට සම කරන්නට ජෝතිපාගේ හඬ තරම් සුනම්‍ය හඬක් තවත් නොවූ බව කියනු ලැබේ. සංදර්ශන වේදිකාවට ජෝති නැතිවම බැරිවිය. ඔහුගේ අලුත් සිංදු රැගත් ගී තැටි අලෙවි වූයේ දහස් ගණනෙනි. දේශජ සංගීතඥයන් මුණගැසීමත් සමග කෙමෙන් එච්.ආර්. ජෝතිපාලගේ ආර රූපාන්තරණයට ලක්වන්නේ 70 දශකයේදීය. රාගධාරී සංගීතයට ටජ්මහලක්, සල් සපු නා, නිසසල හදවත වැනි ගීතද; ජන සංගීත ආරෙන් දිය පොදක් වෙමින, රන් ඇට පොට රිදී හවඩි යන නිර්මාණද; බටහිර සංගීතානුසාරයෙන් මල් පිබිදෙන එක වසන්ත සමයක, ඔබ ළඟ ඉන්න ළඟ ඉන්න මට වාසනා, නීල දෑස පුරා, ඔබ නිදන්න ඔබ නිදන්න, දුරකතනයකින් ආදී නැවුම් ගුණයෙන් යුතු ගී පෙළක්ද ඉදිරිපත් කරමින් ජෝති ජනාදරයේ හිනි පෙත්තෙහිම රැඳිණ. එහෙත් ජීවත්ව සිටියදී කිසිදු විචාරකයකුගේ අවධානයට නොතරම් වූ එච්.ආර්. ජෝතිපාල අත්නොහළේ, ඔහුගේ හඬේ අගය හා ජනතා ආකර්ෂණය වටහාගෙන සිටි ප්‍රවීණ ගී පද රචකයන්, සංගීතඥයන් අතළොස්සක් පමණි.

හා එන්න ප්‍රීතිවන්න ගී කියන්න පෙම්බරෝ

ප්‍රබුද්ධ කාව්‍යයේ එන මේ ගීතය මනඃකල්පිතය. එච්.ආර්.ජෝතිපාල කරළියට ආවේ එවැනි පද පේළි රැගත් සින්දු වලිනි. ජෝතිට ගීයක් ලියන්නට මහගමසේකර කැමැත්තෙන් සිටි බවට ජනප්‍රිය මතයක් පවතින්නේය. එහෙත් එවැන්නක් ලියැවුණ ලියැවුණේ නැත. වික්ටර් රත්නායකට ඔහු රචනා කර ඇත්තේ ගීත 4ක් පමණි. ඉන් අඩවන් දෑසින්, අවදිවෙයන්, සරා සොඳුරු මල්( නන්දා මාලිනී සමඟ) යන ගී, චිත්‍රපට දෙකක් සඳහා ලියූ ඒවාය. ඈත එපිට ගම්මානේ යනුවෙන් වෙළෙඳ සේවා තැටියකට ගැයූ ගීයකි.

පොදු සමාජය තුළ මේ දෙදෙනාගේ භූමිකා මහගමසේකරගේ අවධානයට පාත්‍ර නොවීයැ’යි සිතනු නොහැකිය. ප්‍රබුද්ධගේ චරිතයේ මුල් ස්වභාවය නොහොත් කතාවේ මුල් අදියර කවියට නගද්දී, වික්ටර් හා ජෝති කේන්ද්‍ර කොටගෙන එකල ගීත ක්ෂේත්‍රයේ පැවති ප්‍රවණතාව ඡායාමාත්‍ර වශයෙන් හෝ කෘතියට එක්වී ඇති බව පෙනෙයි. නිර්මාණය එකම අභිලාෂය කරගත් ප්‍රබුද්ධටද වික්ටර් හා ජෝතිට මෙන් වැඩිකල් යන්නට මත්තෙන් විශාල රසික ආකර්ෂණයකට පාත්‍රවන්නට සිදුවන්නේය. ඔවුන් ඉල්ලන්නේ වෙනත් දෙයකි ගුත්තිලයේ කවි දෙපදයක් උපුටා ගනිමින් මහගමසේකර, ප්‍රබුද්ධගේ මධ්‍යම පාන්තික රසිකයන් මුවගට නගන මේ වචනවල ඇති උත්ප්‍රාසය බලන්න.

‘ඇදුර තුටු නොවෙතියි
නොසිත’ප සිප් නොදනිතියි
පොප් ගීයක් කියයි
කියා අප හැම දෙනම හිතුවයි’

මෙසේ දිගින් දිගටම සරල, පොදු රසිකත්වයට සරිලන නිර්මාණ කරන්නට යෑමේදී කලාකරුවාගේ හෝ කලාවේ හෝ වර්ධනයක් සිදුනොවන්නේය. නිර්මාණ අබිබවා ප්‍රතිරූපය ඉස්මතු වෙයි. එච්.ආර්. ජෝතිපාලට අත්වූයේ ඒ ඉරණම නොවේද? ‘ස’ ප්‍රසංගයට ලැබුණු පෙර නොවූ විරූ රසික ප්‍රතිචාර මැද වික්ටර්ටද එයින් ගැළවෙන්නට හැකිවේදැ’යි එකල සැක සංකා පළවීනම් එය යුක්තිසහගතය.

එක්තරා කතාවකට අනුව වික්ටර්ගේ කෙස් ගස් ගලවාගන්නට පවා සැරසුණු රසික පිරිස් සිටි බව කියැවේ. දිගු කෙස් වැටියෙන්ද, බෙල් බොටම් කලිසමට උඩින් ඇඳිහ කුර්තාවෙන්ද, අත රැඳි සිතාරයෙන්ද සමන්විත තරුණ වික්ටර් රත්නායකගේ පෙනුමමය 70 දශකයේ මුලදී රවි ශංකර් හමුවන්නට ඉන්දියාවට පැමිණි සුප්‍රකට බීට්ල්ස් කණ්ඩායමේ සාමාජිකයන්ට තිබුණේ.

ජෝති මෙන් ලේස් රෙද්දෙන් මැසූ කමිස හා පුළුල් බඳ පටිවලින් සැරසුණු තරුණයෝද වූහ. මේ ප්‍රතිරූප කෙරෙහි එකල පැවතියේ ඉන් පෙර සිනමා නළු නිළියනට පමණක් හිමි වූ ආකර්ෂණයකි. එය සමාජයේ පහළ ස්ථරවලද, ඉහළ මධ්‍යම පන්තිය හා ප්‍රභූන් දක්වාද පැතිර තිබිණ. පසුකලෙක ජනාධිපති ජේ.ආර්. ජයවර්ධන හා එම ආර්යාව වික්ටර්ගේ අපි ඔක්කොම රජවරු ගීතයට ප්‍රියතාවක් දැක්වූ බව ප්‍රසිද්ධ විය. ජනාධිපති ජේ.ආර්. ජයවර්ධන විසින් වික්ටර්ට හා ජෝතිට ගීත රචනා කරදෙනු ලැබිණ. ඊට කලින් මහගමසේකර මෙසේ ලිවීය.

‘..උඩුමහල් හා සඳලුතලවලින්
ඒ කටහඬ බැස ගොසින්
ගැලී ගම් නියම්ගම් දනව්වල
කොලු කුරුට්ටන් අතරට,
ඇන්දෝය ඉන්පසු ඔවුහුද බෙල්බොටම්
බැන්දෝය මහ පටි සම්.
නැටුවෝය හන්දිවල සැදී කණ්ඩායම්. .’

තරුණ තරුණියන්ගේ චර්යාවනට පමණක් නොව චින්තන රටාවටද මොවුනගේ නිර්මාණ, බලපෑ බව කිව යුතුය. ජෝතිගේ ගීතවලින් වර්ණනා කැරුණු අන්දමේ අකලංක ආදරියක සෙවූ රසිකයෝද, වික්ටර් චිත්‍රණය කළ සුළකල් පෙම්ලොව සැරිසරන්නට කල් බලමින් සිටි රසිකාවෝද වූහ.

මෙරට විශාලතම වෙළෙඳ අගයක් තිබූ ගායකයා එච්.ආර්. ජෝතිපාල බවට විවාදයක් නැත.ඔහුගේ ගී තැටිවලට පැවති ඉල්ලුම හැරුණු කොට ජෝති පසුබිම් ගීත ගයන ඕනෑම චිත්‍රපටයක් වෙත ජනතාව ඇදෙන තත්වයක් එදා තිබිණ.හුදු රසිකයන් ලෙසින් මෙන්ම ලාභ වාසි අත්කර ගැනීමේ අරමුණෙන්ද මේ චරිත වටා ව්‍යාපාරිකයන් රොක් වූ බව නොරහසකි. සංගීත සංදර්ශන සංවිධානකරුවන්ගේ සිට මහා සමාගම් හිමිකරුවන් දක්වා මේ අති ජනප්‍රිය කලාකරුවන් තම කටයුතුවලට කිසියම් ආකාරයකින් සම්බන්ධ කරගැනීමට කල් යල් බැලූහ. ප්‍රබුද්ධටද එසේම වී,

‘. හෙලුවෝ ගිජු දෙනෙත්
ව්‍යාපාර හිමිකරුවෝ
නොව ඔහුගේ කටහඬට
ඉන් ලද හැකි ලාභයට,

හනා සූකිරි ප්‍රේමයට
හරවා අනුරාගයට
පෙරුවේය ඔහු තම කටහඬ
එතැන් සිප සංගීත තැටිවලට,
විකිණින දහස් ගණනින්
ඒ සුරා තැටි.

ගලා ගිය කටහඬ
හැරී ආවේ ආපසු
රිදී රුපියල් විලසිනි.’

බොහෝ කලාකරුවන් අතිශය පුහුදුන් මිනිසුන් බවට පත්වන තැන එතැනය. මෙසේ කියන්නේ ධනයට අධිපති ලක්ෂ්මි දෙවඟන ගෙට එන විට, කලාවේ සංකේතය වූ සරස්වතිය පෑල දොරින් පැන යන බවට ප්‍රකට අදහසින් පමණක් නොවේ. එතැන් සිට අවංක රසිකයන්ට පමණක් නොව තමුන්ටද තමුන් නැතිවන අසරණ තත්ත්වයක් උදාවන බව කලාකරුවා දත යුතුය.

‘ලැබුවද කොතෙක් දන
නැගුණද ඉහළ තලයට
දිළිඳු විය ඔහු සිත
ආත්මය ඇද වැටී පහළට.’

එවක සිය ජීවිතයේ වඩාත් පරිණත අවධිය ගෙවමින් සිටි මහගමසේකර ප්‍රබුද්ධ කාව්‍යය ලියන්නේ සහෘද කලාකරුවන්ට, රසිකයන්ට හා අනාගත ජන සමාජයට පණිවුඩයක් ලෙසිනි. එදා වූ සංසිද්ධීන් මතු එළඹෙන ඛේදනීය තත්වයක පෙරනිමිති සේ ඒ මහා කවියා දකින්නට ඇත්තේය.

ලෝකය තනි යායෙකි.

මහගමසේකර 1976ට ආසන්න කාලයේ සිතුවාටත් වඩා අනාගතය බොහෝ ව්‍යසනකාරී වූ බව අෂි දනිමු. සමාජයට අනුරූපව කලාවද කලාකරුවන්ද වෙනස් වී ඇත. කලාවටත් දේශපාලනයටත් වඩා මිනිසුන්ට බලපෑම් කරන්නේ ජනමාධ්‍ය සංස්කෘතියදැ’යි සිතේ. මේ සියල්ල හසුරුවන බලවේගයයි මුදල්.

එච්.ආර්. ජෝතිපාලගේ පියවි ජීවිත කාලය 1987දී නිමා වුවත් ඔහු අදත් මෙරට ජනප්‍රියම ගායකයාය. කිසියම් ගුවන්විදුලි නාලිකාවක අවම වශයෙන් පැයකට වරක් හෝ ඔහුගේ ගීයක් වාදනය වන බව කියැවේ. එම නිර්මාණවලට කිසිදු සම්බන්ධයක් නැති ජාවාරම්කරුවෝ රිං ටෝන්, ඩවුන්ලෝඩ් ආදී නවීන මාධ්‍ය අංග උපයෝගී කරගනිමින් ජෝති කිසිදා නොදුටු, නොඇසූ තරමේ මුදල් සම්භාරයක් රැස්කර ගනිති.

එහෙත් ජෝතිගේ ගී අසා සිංහල ගීතය ප්‍රිය කරන්නට පටන් ගන්නා තරුණ රසිකයෝ කිසියම් අවස්ථාවක වික්ටර් රත්නායකගේ ‘ස’ ප්‍රසංගය අත්විඳින්නට යන්නාහ. දශක 5ක් මුළුල්ලේ අනේක වූ වේරම්බවාත හමුවේ නොසැලී, සක්‍රීයව සංගීත නිර්මාණයේ නියැලී සිටින වික්ටර්ගේ ‘ස’ තරම් ජයකෙහෙළි නැංවූ ගී ප්‍රසංගයක් එදා මෙදාතුර බිහිවී නැත. එය වේදිකා ගතවන්නේ කොතැනද, කිසිදු ආයාසයකින් තොරව සියලු අසුන් පිරී යන්නේය. 1400 වැනි වරටත් එය එලෙසින්ම සිදුවනු ඇත. එම බුද්ධිමත් රසික පිරිස අතරේ මහගමසේකරගේ ප්‍රබුද්ධ කාව්‍යය ඇසුරු කරන්නට පෙළඹෙන්නෝ නොසිටිත්ද? තවමත් ඒ හා සමාන ජනප්‍රියත්වයට පත් වෙනත් කවි පොතක් ගැන අසන්නට නැත. එහි අගය අකාලිකය.

මේ කලාකරුවන් හා ඔවුන්ගේ නිර්මාණ අවංක ගුණයෙන් යුතුවීමද මීට හේතුව? ජෝති යශු ආනන්දයක් නම් වික්ටර් ප්‍රඥාවට අප ළං කරයි. ප්‍රබුද්ධ තුළ අපට දැනෙන්නේ නිවීමය. මේ අත්දැකීම වෙන් කළ නොහේ. ප්‍රබුද්ධ කාව්‍යයේ එක් තැනක එන හුදෙකලා වැකියකින් කියන පරිදි ‘ලෝකය තනි යායකි’.

කරු සහ ප්‍රේම්ගේ ගුරු ගෝල ගීතය.

April 21, 2017 by admin

Dileepa Abeysekera, එච්.ආර්. ජෝතිපාල, එම්.කේ. රොක්සාමි, කරු සහ ප්‍රේම්ගේ ගුරු ගෝල ගීතය., කරුණාරත්න අබේසේකර, ප්‍රියා සූරියසේන, ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්, ප්‍රේමසිරි කේමදාස, මර්වින් පෙරේරා, මිල්ටන් පෙරේරා, මොහොමඩ් සාලි, යූ.ඒ.ඇස්.පෙරේරා, වික්ටර් රත්නායක

දිලීප අබේසේකර (රාවය පුවත්පත, 2012 ජූනි 3)

ආකර්ෂණීය හඬින්ද, ප්‍රිය වචනයෙන්ද අකුරු දෙකකට ලඝු කළ මුල් නමින්ද කලෙක ගෙයක් ගෙයක් ගානේ හැඳිනූ කරු සහ ප්‍රේම්, අනුප්‍රාප්තිකයන් ගැන මිස ගුරු ගෝල සබැඳියාවන් ගැන කතා අඩු සිංහල ගීත වංශයේ හමුවන ආදර්ශමත් ද්විත්වයකි. ශ්‍රී ලංකා ගුවන්විදුලියේ චතුරම නිවේදකයන් වූ මේ දෙන්නා ඉන් ඔබ්බෙහි ජන විඥානයට අතිශයින් සමීප ගී පද රචකයන් ලෙස පිළිගැනෙති. අසාමාන්‍ය ප්‍රතිභාවකින් හා අනන්‍යතාවකින් හෙබි ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් මුව පුරා, නිතිපතා පැවසූයේ කරුණාරත්න අබේසේකර තමනට ගුරු වූ බවය. ජනප්‍රවාදිත ගුවන්විදුලියේ ළමා මණ්ඩපයෙන් දෙනෝදාහක් දක්ෂයන් පෝෂණය කළ කීර්තිමත් ‘කරු අයියා’ගේ නමගිය ගෝලයාය ප්‍රේම්. රූපවාහිනී නොතිබුන සමයේ ගුවන්විදුලිය හරහා වදනින් රූප මවමින් අබේසේකර කළ මෙහෙය, රූප මාධ්‍යයේදී ඇහැට පෙනෙන දෙයට වඩා යමක් දන්වමින් ප්‍රේමකීර්ති ඉටු කළ බව මේ යුග දෙකෙහිම ජීවත් වූවන්ගේ මතකයට නැගෙනු නිසැකය. විටෙක අසන්නන්ට මේ දෙදෙනාගේ කටහඬ පැටලිණ. ඇතැම් ගීත රචනාද මේ කරූගේ මේ ප්‍රේම්ගේයැ’යි වෙන් කොට හඳුනාගන්නට අසීරු අවස්ථා ඇත. එහෙත් ඊට වඩා සියුම් ආකාරයෙන් මේ දෙදෙනා සමාන, සමාන්තර හා සමගාමී වෙති. එය අහඹුවක් ලෙස නොසලකා හරිනු බැරි තරමට අපූරුය, ආස්වාදජනකය.

වයස අවුරුදු 12දී, එනම් 1952දී කරුණාරත්න අබේසේකර ලංකා ගුවන්විදුලියට එන්නේ සිරි අයියා නොහොත් යූ.ඒ.ඇස්.පෙරේරා මහතාගේ මගපෙන්වීමෙනි. ළමා ගීතයෙන් සරල ගීතයටත් එතැනින් චිත්‍රපට ගීත රචනයටත් පිවිසෙන ඔහුට කොළඹ කවීන්, ආනන්ද සමරකෝනුන්, ශ්‍රී චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහයන්, මර්සලීන් ජයකොඩි පියතුමන් වැනි අප්‍රමාණ මිනිසුන්ගේ කලාව ආදර්ශ වන්නේය. චිත්‍රපට සඳහා සින්දු ලියන්නට ඉන්දියාවට ගිය විටකදී ඒ ක්‍රමය ගැන කලකිරීමෙන් සිටි ආනන්ද සමරකෝන් මහතා: ‘උඹලා මේක අතහරින්න එපා. නැතිනම් මේ අය (ඉන්දියානුවන්) සිංහල ඉගෙන ගෙන මේ වැඩෙත් කරයි.’ යනුවෙන් තමනට දැනමුතුකම් දුන් බව අබේසේකර විසින් නිතර සිහිපත් කරන්නට යෙදිණ. ප්‍රථම සරසවි සම්මානෝත්සවයේ නිවේදන කටයුතු කරද්දී එදින හොඳම ගීත රචනයට සම්මාන දිනූ මානවසිංහයන්: ‘කොලුවෝ උඹත් කවදහරි මේ වගේ තෑගි ගන්න ඕනෑයැ’යි කරු දිරිමත් කළ බව ප්‍රකට කතාවකි.

මේ ප්‍රියමනාප චරිතයට දැඩි ලෙස ඇළුම් කළ, ඔහුට වඩා දාහත් වසරක් බාල ප්‍රේමකීර්ති 19612දී කරුණාරත්න අබේසේකරගේ ගුවන්විදුලි ළමා වැඩසටහනකට සහභාගි වන්නේ ගායකයකු වීමේ අභිලාෂයෙනි. එහෙත් ප්‍රේම්ගේ නිවේදන හා ලේඛන හැකියාව ඊට වඩා කරුගේ අවධානයට ලක්වේ. දිනක් රූපා ඉන්දුමතී හා මල්කාන්ති පීරිස්(නන්දසිරි)ගේ ඉල්ලීමකට ප්‍රේමකීර්ති මුල් වරට ගීතයක් ලියා දෙන්නේ ‘කාර් බොනට්ටුව මත ගීත රචනා කළේ යැ’යි ප්‍රවාදිත සිය ගුරුවරයා මෙන්ම කඩදාසියක් බිත්තියක තබාය. එය දකින මඩවල එස්.රත්නායක ප්‍රවීණයා සින්දු ලිවීම ඊට වඩා සිතාමතා කළයුතු කටයුත්තක් බව ඔහුට පවසයි.

ප්‍රේමකීර්තිත් අබේසේකරත් නිරායාස කවීන් වූ බව එම චර්යා රටාවෙන් පැහැදිලි වේ. තැනක් වේලාවක් නොබලා සමකාලීන සියලු ගායක ගායිකාවන්ටද ආධුනිකයන්ටද සමසිතින් ගීත ලියාදීම ඔවුනට දැඩි සතුටක් ගෙන දුන්නා සේය. ඉන් බොහොමයක් තමන්ගේ අත්දැකීම් වූ අතර සහෘද ශිල්පීන් ඔවුන් ලවා පෞද්ගලික හැඟීම් ගී බවට පෙරළා ගත් අයුරුද නොරහසකි. කරු එවකට ලංකාවේ වැඩිම ගී සංඛ්‍යාවක් රචනා කළ ප්‍රබන්දකයා විය. අවසානයේදී ප්‍රේම් ඔහු හා කරට කර සිටි බව අනුමාන කළ හැකි වේ. ගුවන්විදුලි, චිත්‍රපටි හා තැටි ගී හැරුණු කොට නාට්‍ය, තොරණ, විවිධ සංගම් හා පාසල් සඳහාද ගීත රචනා කරදීමට තරම් දෙදෙනා නිර්ලෝභි වූහ.තම නිර්මාණ එකතු කර තබන්නට කිසිවකුට වැඩි උනන්දුවක් නොවූවත් ඔවුනගේ හුරුබුහුටි වදන් පෙළගැසුම් අදටත් පොදුජන මතකයේ පවතී. ඒවා සියුම්ව විමසා බලද්දී පැහැදිලි වන කරුණක් නම් කරුණාරත්න අබේසේකර හා ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් නුදුරු යටගියාවේ මෙරට වැඩෙමින් තිබුණු අපූරු නිර්මාණ සම්ප්‍රදායයක සමගාමී සගයන් වූ බවය.

සමාන සුඛ දුක්ඛ සහෘදයෝ.

50 දශකයේ මැද සිට 80 ගණන් වල මුල දක්වා සින්දු ලියූ කරුටද 1969 අවුරැද්දේ පටන් 89 වනතුරු ගීත රචනා කළ ප්‍රේම්ටද එවක මිනිසුන්ගේ සිතුම් පැතුම් නිර්මාණ වලට වස්තු විෂය වීම ස්වභාවිකය. මේ දෙදෙනා සාමාන්‍ය පවුල් වල පුත්තු වූහ. සරසවි අධ්‍යාපනය නොලැබුවද සරසවි බැල්මත් වාසනා ගුණයත් නොඅඩුව තිබිණ. එකල නිර්මාණ ක්ෂේත්‍රය එවැන්නන්ට තෝතැන්නක් විය. උදාහරණයකට 70 ගණන්වල මුලදී තිරගත වූ ‘වාසනා’ චිත්‍රපටය සඳහා කරු ලියූ පහත සඳහන් ජනප්‍රිය ගීයත් ඒ වකවානුවේම ප්‍රේම් ලියූ සුප්‍රකට ගුවන්විදුලි ගීතයත් සසඳා බලන අතර ඒවායේ සෙසු පාර්ශ්වකරුවන් ගැනත් සලකනු වටී.

ඔබ ළඟ ඉන්න ළඟ ඉන්න මට වාසනා
මා සනසන්න නළවන්න මගෙ වාසනා
රැව්දේ හඬ රැව්දේ සැතපී ඔබ මහදේ
ඔබ නැති නිවසක දැල්වෙන ලස්සන
පහන් මොටද රන්වන්
සිහිනෙන් ඔබ එනවා සතුටෙන්
පොපියනවා
ඔබ ගැන මතකය මතක තියාගෙන
මම තනිවම ඉන්නම්

(ගායනය: එච්.ආර්. ජෝතිපාල, තනුව: ප්‍රේමසිරි කේමදාස )

මට වාසනා ඔබ මට වාසනා
උපනූපන් හැම ආත්මයේ
ඔබ මට මට ඔබ වාසනා
ඔබෙ නෙත් දොළොස්මහේ පහන වේ
කළ මැන දල්වන ආරාධනා
පෙර භවයේ වියෝග අඳුරේ නිවුණු තැනින්
සුරතින් සුළං මුවා කරලමි
නොනිමනු මැන ප්‍රේම ප්‍රාර්ථනා
අප අපගේ මනෝ මැදුරේ වෙසෙමු සදා

(ගායනය හා තනුව: ප්‍රියා සූරියසේන)

කරුණාරත්න අබේසේකර ප්‍රේමකීර්තිට ගීත රචනය ගැන ගුරුහරුකම් දුන්නේවත් ප්‍රේම් ඔහු අනුව සින්දු ලීවේවත් නැත. එහෙත් එකිනෙකා ලියූ කියූ දෑ පිළිබඳව උනන්දුවකින් සිටි බව ළබැඳියෝ පවසති. සිංහල ගීතයේ විචිත්‍රතම යුගය ලෙස ගැනෙන ලෙස ගැනෙන 70 දශකය ප්‍රේමකීර්තිගේ නැවුම් පදමාලා එළිදුටු සමයයි. ඒ වනවිට දිවයිනේ ජනප්‍රියතම ගීත රචකයා ව සිටියේ අබේසේකරය. එකල නැගී එන ශිල්පියකු වූ මිල්ටන් මල්ලවාරච්චිගේ තරු අනන්‍යතාවට බොහෝදුරට පාදක වන්නට ඇත්තේ කරුගේ මෙවැනි සංකල්පනා බව හැඟේ.

ගමනේ ගිම් නිවූ එදා සැනසුම් පවන් සලා
ඔබ මා දවයි දිවා රෑ හද සෝ සුසුම් හෙළා

(තනුව: එම්.කේ. රොක්සාමි)

ඊට සමාන්තරව ප්‍රේමකීර්ති විසින් තවත් ජනකාන්ත ගායකයකුගේ සලකුණ ඉස්මතු කරනු ලබන්නේ එබඳුම සිතිවිලිවලියකිනි.

කතරක තනිවී ඔබ යනු අයුරු පෙනි පෙනී
හිම සෙල මුදුනත සිටියද මහද ගිනිගනී
ගිම්හානය පැමිණි එක්තැනක නොමරැඳේ
පැමිණෙන දුක් පැණි රස බව
නොසිතුණෙද ළඳේ

(ගායනය හා තනුව: මර්වින් පෙරේරා)

අතිශයින් ස්වාධීනව එහෙත් හුදෙකලා නොවී, මෙසේ සමසිත් ඇති ගායක ගායිකාවන් රැසක් සමඟ දීර්ඝකාලීන නිර්මාණශීලී සබඳතා ගොඩනගා ගත් කරු සහ ප්‍රේම්ගේ රචනා බොහෝ ශිල්පීන්ගේ අනන්‍යතාවන් වෙන වෙනම ඉස්මතු කිරීමෙහි ලා මහෝපකාරි විය.

කරු: එච්.ආර්. ජෝතිපාල, මිල්ටන් පෙරේරා, මිල්ටන් මල්ලවාරච්චි, මොහිදීන් බෙග්, සී.ටී. ප්‍රනාන්දු, ජී.එස්.බී. රාණි ධර්මදාස– ලතා යුවළ, ඇන්ජලීන් ගුණතිලක, සුජාතා අත්තනායක, සිසිර– ඉන්ද්‍රාණි යුවළ, සනත්-මල්කාන්ති යුවළ, නාරද දිසාසේකර, එම්.එස්. ප්‍රනාන්දු වැන්නන් සමඟද ප්‍රේම්: වික්ටර් රත්නායක, මර්වින් පෙරේරා, ප්‍රියා සූරියසේන, ෆ්රෙඩී සිල්වා, මිල්ටන් මල්ලවාරච්චි, ශ්‍රීමතී තිලකරත්න, අබේ–නිරංජලා යුවළ සමඟද විශිෂ්ට සුසංයෝග බිහි කළේය.

එකල ශූර සංගීතඥයන් ව සිටි බී.එස්. පෙරේරා, ආර්. මුත්තුසාමි, එම්.කේ. රොක්සාමි, මොහොමඩ් සාලි, සරත් දසනායක, පී.එල්.ඒ. සෝමපාල, ඩී.ඩී. ඩැනී, පැට්‍රික් දෙනිපිටිය, ෂෙල්ටන් ප්‍රේමරත්න, ෂෙල්ටන් පෙරේරා, ආර්.ඒ. චන්ද්‍රසේන, වික්ටර් දළුගම, ස්ටැන්ලි පීරිස්, සරත් ද අල්විස්, සෝමපාල රත්නායක, පුන්‍යසිරි මහවත්ත වැන්නන් ඇසුරේ දෙදෙනාගේම ගීත රසාලිප්ත විය.

සමානාලංකාර

සිව්පද හා විරිත් කවියේ ආභාසය මැනවින් පළ කැරෙන කරු සහ ප්‍රේම්ගේ ගීත වල ප්‍රමුඛ ලක්ෂණය නම් සැණින් මතකයේ රැඳෙන පද යෙදුම් වේ. පාලි, සංස්කෘත භාෂාවන් හා සාහිත්‍යය ඇසුරු කළ කරුණාරත්න අබේසේකරටත් බහුශ්‍රැතභාවයම ප්‍රගුණ කළ ප්‍රේමකීර්තිටත් මෙසේ එකම ආකාරයේ සිතුවිලි හා වදන් ගලා ආවේ කිනම් ආශ්චර්යයකින්ද? දෙදෙනාගේ පහත දැක්වෙන වාග් කැටයම් ශූර ඇදුරු-සිසු දෙපළක් විසින් දෙපසක හිඳ නෙලන ලද අලංකාර මුරගල් වැන්න.

කරු: ඇස රැඳුණ රැඳුණ තැන්වල
මුවමඬල හිනැහුණා
ඔබ මතක නැති කරන්නට
මට මතක නැති වුණා.

(ගායනය: මිල්ටන් පෙරේරා, තනුව:මොහොමඩ් සාලි)

ප්‍රේම්: කල් ගෙවා දෙනෙත් නොපියා
ඔබ ගැනම පිය කතේ
කල්පනා කළ පමණ මට කල්පනාවක් නැතේ.

(‘තරු අත්අකුරින්’ ගායනය හා තනුව: වික්ටර් රත්නායක)

කරු: මල් පෙති පාවඩ අතුරා
ගෙට කැන්දන් එනවා
රොන්සුණු අඹරා තවරා සුවඳින් නහවනවා
දැන් මට තේරෙන පාළුව ඔබට බාර දෙනවා

(‘රොනට ඇදෙන සමනලියක’ ගායනය: නිහාල් ජයවර්ධන, තනුව: නාරද දිසාසේකර)

ප්‍රේම්: සිතක සතුට වක්කඩ කැඩුවා වැනිය
ඇයට බාර දෙනවාමයි මගෙ තනිය

(‘මුතු වරුසාවට තෙමිලා’ ගායනය හා තනුව: වික්ටර් රත්නායක)

ප්‍රේම්: දිනෙක ඔබ සඳ වගේ හැඩයි
නැවත ඔබ ඉර වාගෙ සැඩයි
මේ වෙනස්කම නැති වුණත් කිම
දිනෙන් දින ආදරේ වඩයි

(ගායනය: ඇන්ජලීන් ගුණතිලක, තනුව: වික්ටර් දළුගම)

කරු: දිනෙක සයුර ලෙස සසල වෙලා
දිනෙක පොළොව ලෙස නිසල වෙලා
මා අඬවන ඔබ මා නළවන ඔබ
ළඟක සිටන් ඇයි නිහඬ වෙලා

(ගායනය: ලංකිකා පෙරේරා, තනුව: ප්‍රියා පීරිස්)

කරු: අඩකී පිරිලා ඇත්තේ රස මිහිර මීවිතේ
පුරවා දියහැකි ඔබටයි අඩු කොටස ජීවිතේ
(‘සුරැකීමට හෝ’ ගායනය: මිල්ටන් පෙරේරා, තනුව: මොහොමඩ් සාලි)

කරු: පරව ගිලිහෙන තුරු සියොලඟ
කළු සළු පොරවා
ඔබය දිය යුතු හිස් වන විට දිවි විත පුරවා

(‘දිනෙක රන් සළු පළඳා’ ගායනය:මිල්ටන් මල්ලවාරච්චි, තනුව: වික්ටර් රත්නායක)

කරු: පෙනුණොත් පෙනෙන්නේ
ඔබගේම රුවමයි
ඇසුණොත් ඇසෙන්නේ ඔබගේම හඬමයි

(‘ඔබ මාගෙ ලෝකෙ’ ගායනය: ධර්මදාස ලතා, තනුව: ආර්. මුත්තුසාමි)

ප්‍රේම්: නෙත් වසා සවනින් අසා ඇසුවත්
ඇසෙන්නේ ඔබ ගැනයි
කන් වසා දෙනුවන් අයා බැලුවත්
පෙනෙන්නේ ඔබ රුවයි

ගඟ කොතෙක් දුර සිට ගැලුවත්
ඉවර තැන මුහුදයි
සිත සිතූ සිතුවිලි වැලක් අග
ඔබේ පිය මුහුණයි
සඳ නැතත් තරු ගිලිහුණත් ඔබ
මගේ මිණි පහනයි
කොතැන හෝ ලොව හිඳින තැන
ඔබ එතැන රජ දහනයි

(ගායනය: සුජාතා අත්තනායක, තනුව: නවරත්න අත්තනායක)

කරු:සයුර වෙත යන ගඟ පරිද්දෙන්
වියළි ගොඩබිම සැරිසරා
රැගෙන මගෙ බර බිම තියන්නට
වෙහෙස විඳ එමි ඔබ කරා
රැය දවල් දෙක එකසේ සලකා
රිසි විටෙක එනු මැන ප්‍රියේ
අතු පැලෙහි දොර වසා තිබුණත්
මගේ හදවත ඉඩ තියේ

(ගායනය: සිසිර-ඉන්ද්‍රාණි, තනුව: සිසිර සේනාරත්න)

මෙතරම් සමාන පදවැල් ලියැවෙන අතරතුරේ කරුටත් ප්‍රේම්ටත් වෙන වෙනම ශෛලීන් තිබිණ. ඇතැම් විටෙක කෙනෙකු අනෙකාගේ ආරූඪයෙන් නිර්මාණ කළ අවස්ථා දක්නට ලැබේ.බොහෝවිට ඒ කිසිවකුගේ අනන්‍යතාවයෙන් ගොඩනැගුණු ශිල්පියකුට ගීත ලිවීමේදීය.

ප්‍රේම් මොහිදීන් බෙග්ට ලියූ මේ ප්‍රකට ගීතය කරුගේ රචනාවක් බඳුවේ

ටිකිරි මැණිකෙ ඇඹුල ගෙනල්ලා
ගොවිරාළ ගොඩට ඇවිල්ලා
ගලන දොළෙන් ඇඟ සෝදාලා
කිරළ ගහේ හෙවණට වීලා
නෙළුම් කොළේ එතැන තියාලා
ටිකිරි මැණිකෙ ඇඹුල බෙදනවා

(තනුව: මොහොමඩ් සාලි)

ෆ්රෙඩී සිල්වා විසින් මුල් කාලයේ ගායනා කරන ලද පහත සඳහන් ගීතය අබේසේකරගේ රචනයක් වුවත් එහි ඇත්තේ ප්‍රේමකීර්තිගේ ශෛලිය නොවේද?

ටිකිරි කිරිල්ලියො සමඟ ඉගිලෙන්න
පැඟිරි වයස මගෙ ආවා
මඟුලක් කරගෙන අයින අල්ලගෙන
ඉන්නට මගෙ හිත කීවා
ඉර හඳ තරුවැල් අතට ගෙනත් දෙන
කපු කප්පිත්තෙකු ලව්වා
මම මගෙ පබාවතී හෙව්වා

(තනුව: මොහොමඩ් සාලි)

ඥාති සංකල්පනා

කරු සහ ප්‍රේම් කොළඹ හාදයෝ දෙදෙනෙකි. එහෙත් ඔවුහු වැඩි ඥාතීත්වයක් දැක්වූවෝ ගැමි වහරට හා සංස්කෘතියටය. තමන් සතු පරිකල්පන ශක්තියෙන් ඔවුහු එහි සැරිසැරූහ. කරු කොළඹ යුගයේ අංකුර කවියකු වූ අතර ප්‍රේමකීර්ති යනු ජන කවියකුම බව මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්නගේ නිරීක්ෂණය වේ. අප සහෘදයන්ගේ සංකල්පනා විටෙක එකම අදහසේ ප්‍රතිබිම්බයන්ය නැතහොත් දිගුවක් ලෙස ලියැවී ඇත. ගමක ජීවත් නොවූ කරුණාරත්න අබේසේකර පරමාදර්ශී සිංහල ගැමි යුවතිය පිළිබඳ ‘කුරුලු බැද්ද’ චිත්‍රපටයට මේ සම්මානනීය ගීතය ලීවේය.

අරුණ උදයේ පිපුණ මලසේ
පිබිද මැලිකම් දුරැරලා
මුහුණ දොවලා මිදුල පිසලා
දෙගුරු කුලදෙවි නැමදලා
ගමන නාලිය වැනිය ඈ
පිය නගා ළිඳ වෙත දියට යයි
ළිපෙහි ගිනි දලු ලෙසට යුහුසුළු
ඇගේ ඉරියව් කඩිසරයි
වවයි මල්වතු වියයි පොල්අතු
ගොතයි බීරළු හැබ දමා
කොටයි වී ටික පළයි දර ගොඩ
උයා දෙන්නෙත් ඇය තමා
සිහල ආරිය සිරිත මේ ලිය
සියලු තැන්හිම රකිනවා
පිනට දහමට කැමති ඈ නිති
ගමේ සඳ මෙන් දිලෙනවා

(ගායනය: මිල්ටන් පෙරේරා, තනුව: ආර්.මුත්තුසාමි)

ඊට වසර කිහිපයකට පසු දෙමළ ගමක තරුණියකගේ දින චර්යාව ඔස්සේ, එහි ජන ජීවිතය විදහාපාන මේ අපූරු ගීතය වදනින් චිත්‍රණය කරද්දී ප්‍රේමකීර්ති යාපන ප්‍රදේශය දෑසින් දැක තිබුණේ නැත.

මන්නාරම්පිටි වැල්ලේ මදටිය වැල් ඔංචිල්ලේ
කොණ්ඩෙ කඩන් හඳට සිංදු කියන්නී කුණ්ඩුමනී
නැහැයෙ කරාබුව දෙකනේ කඩුක්කං දමා
සියොලඟ මොට්ටැක්කිලියෙන් හැඩ කොට
වසා ඉඟ නමා
උළුදු කොටා තල වේලා
තල්පත මත ගිනි අව්වේ ලා
සෙම්බු තාලි උකුලෙ හොවා
ආඬි ළිඳෙන් දිය ඇදගෙන
ලූනු පාත්තියට දමා විඩාපත් වෙලා
හැන්දෑවට කෝවිල් ගොස්
පොල් ගහලා නළලේ අළු ගා
රණ්ඩු කරලා බැනුම් අහලා
හැංගි හැංගි ප්‍රේමෙ
මහරාජා ආකල ගෙට තිරික්කලෙන් බැසලා
කුණ්ඩුමනී යන පෙරහැර
බලා හිඳිමි කීකරු වීලා

(ගායනය: ෆ්රෙඩී සිල්වා, තනුව: වික්ටර් රත්නායක)

එකම සංසිද්ධිය දෙස දෙපැත්තකින් බලන්නට ප්‍රේම් සහ කරු උත්සුක වූ අවස්ථා කිහිපයකි. ශ්‍රීමතී තිලකරත්නච ලියූ මේ ගී දෙක බලන්න.

ප්‍රේම්: හිරු ගෙනැවිල්ලා පුතු ළඟ තනියට තියලා
උදේ රැයින් පිටවීලා හව ට එන්නම්…

(තනුව: වික්ටර් රත්නායක)

කරු: මගේ පුතා සැපට නිදයි
කුටියෙ ඇඳිරියේ
අනේ සඳේ එබෙන්නෙපා කවුළුවෙන් රැයේ
හිත ගැහෙයි බයේ…

(තනුව: සරත් බාලසූරිය)

වරෙක කරු, සිසිර සේනාරත්න හැදූ බටහිර ජෑස් සංගීත ආරේ තනුවකට මෙසේ පද බැන්ඳේය.

ආදරේ පෑ ඉරේෂා මා හදේ හැංගිලා
දෑස පියවූ ඇසිල්ලේ නින්දෙදි වෙන්වෙලා….

මේ අතරේ ඉන්ද්‍රානි සේනාරත්න සිසිරගේම තනුවකට ප්‍රේම්ගේ පහත සඳහන් පදමාලාව ගායනා කරන්නට යෙදිණ

ඔබ ගතින් මා ළඟයි සිත ඈ සොයා යනවා
මා ගතින් ඔබ ළඟයි සිත වේදනා දෙනවා…

සිතා මතා කළ දෙයක් නොවූවද කිසියම් ආකාරයක කතාබහකට තුඩු දෙමින් ගීත දෙකම එකසේ ජනප්‍රිය විය. එහෙත් ඉරේෂා යනු අන් කිසිවකු නොව සරස්වති දේවියට කියන තවත් නමකි. ඒ අනුව කරුගේ ගීතයෙන් කියවෙන්නෙ සරස්වතී බැල්ම හදිසියේ අහිමි වූ කලාකරුවෙකුගේ සිතුවිලිය. ප්‍රේම්ගේ රචනාව බිරිඳකගේ වදනින් ලියැවුණත් අංය ඉකුත් ගීතයට රසිකයන් දැක්වූ ප්‍රතිරාවයට කොතරම් ළඟද?

අප කතානායකයන් දෙදෙනාට කිසිදා අදහස් වලින් හිඟයක් වූයේ නැත. මිල්ටන් මල්ලවාරච්චිගේ විරහවට බර හඬට කරු මේ ගීතය ලියන්නට ඇත්තේ මැදි වයසට එළැඹෙද්දීය.

සුළඟේ පාවී ඈ වෙත යාවී මා සිතූ සිතුම්
සිහින විමානෙන් ගෙනා මා පැතූ පැතුම්
ගී පොතේහි මා ලියූ ශෝක ගීතයේ
උල්පතයි ඔබේ නෙතින් හැළූ කැලුම් ප්‍රියේ
පාසලේදී මා දිහා නෙත් කොණින් බලා
ඒ කියූ රහස් කතා නෑ සැබෑ වුණේ

(තනුව: ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධන)

පාසල් ප්‍රේමය පිළිබඳව ලියැවී ඇති සිංහල ගීත අතරින් යුගයෙන් යුගයට රසික හඳ බැඳගත් නිර්මාණයක්වන මෙහි, අනෙක් අන්තය ස්පර්ශ කරන්නට ප්‍රේම් සමත්විය.

මේ නගරය ඔබ මා මුණගැසුණ නගරයයි
මේ නගරය ඔබ මා වෙන් කෙරුණු නගරයයි

(ගායනයහා තනුව: මර්වින් පෙරේරා)

විශ්ව විද්‍යාලයක උගත්, නූගත් කාහට වුවද කටපාඩම් එම වදන් පෙළ සරසවි ප්‍රේමය පිළිබඳව අප දන්නා ජනප්‍රියම ගීතය වේ. එම ගීත දෙකෙන්ම කෙතරම් සියුම් ලෙස, සංයමයෙන් යුතුව විරහී ප්‍රේමවන්තයන් අමතන්නට ප්‍රේම් සහ කරු සමත් වන්නේදැ’යි සිතනු වටී. මිනිසුන්ගේ දුක්ඛ දෝමනස්සයන් නිවන මෙබඳු සරල වදන් වැල් මේ දෙදෙනාත් ඔවුන්ගේ රසික සමූහයාත් එක් කරන මහා පොදු සාධකය වේ. 80 ගණන්වල ප්‍රේමකීර්ති සිය සංකීර්ණ ජීවිතයේ අත්දැකීම් හරහා ලියූ මේ ප්‍රකට ගීතය බලන්න.

මු එක්කලා අමනාප වී දබර
දූගේ තාත්තා එන්නේ නෑ ගෙදර
වැලි පොල්කටුයි හැඳි රෑනයි පෙරළාලා
මිදුලේ වැටුණු කොළ සේරම අහුලාලා
ගේ ළඟ වැට කඩුල්ලට බැරි බර දීලා
රෑ එළි වනතුරා ඉමු මිදුලට වීලා
හඳ මාමා නැගෙන තුරු අපි තරු ගනිමු
දෙදෙනාගේම දුක තල් අත්තක ලියමු
හඳ මාමා අතම ඒ පණිවිඩ යවමු
හෙටවත් ගෙදර ඒදැ’යි බලමින් හිඳිමු

(ගායනය: මාලනී බුලත්සිංහල, තනුව: ඔස්ටින් මුණසිංහ

මෙබඳු අත්දැකීමකට කිසිදා මුහුණ නොදුන් කරු 1967දී ‘දරුදුක’ චිත්‍රපටයේ එවන් සිදුවීමක් අළලා ලියූ මේ හැඟුම්බර ගීතය ප්‍රේම්ගේ ගීතයේ ප්‍රාරම්භක අවස්ථාව නොවන්නේද?

ගුවන් තොටිල්ලේ සඳ සැතපෙනවා
මගේ තුරුල්ලේ දුව නැළවෙනවා
සුළං හමාලා ගෙයි තෙරපෙන්නේ
ඔබේ පියාගේ සුවඳයි එන්නේ

දරුදුක මට මෙන් ඔහුට දැනේවා
පොඩිදුව හීනෙන් ඔහුට පෙනේවා
දැඩි සිත ඔහුගේ යළි උණු වේවා
යන එන මංවල සෙත සැලසේවා
සතර වරම් දෙවි පිහිට ලැබේවා
හෙට හිමිදිරියේ අප වෙත ඒවා

(ගායනය: සුජාතා අත්තනායක, තනුව: ටී. ෂෙල්ටන් පෙරේරා)

විරල ප්‍රේම් හා සරල කරු

ඉතා අසාමාන්‍ය කෝණයකින් කිසියම් අත්දැකීමක්, අනුභූතියක් ඉදිරිපත් කිරීමේ හැකියාව ප්‍රේම්ගේ ගීතාවලිය පුරා විහිදී ඇත. කරුගේ ගී පොතෙහි කැපී පෙනෙන ලක්ෂණය සරල බවය. බෞද්ධ දර්ශනය පවා පද පේළි කිහිපයකින් පිඬුකොට දක්වන්නට කරු සමත් වූ අයුරු ‘ඉපිද මැරේ යළි ඉපිදේ නොතිර සසර සාගරේ – අතරතුරේ නොමැරි මැරේ දස දහස් වරේ..’ (ගායනය: අමරදේව, තනුව: එඩ්වින් සමරදිවාකර) වැනි ගීතයකින් පැහැදිලි වේ. පොදුජනයා අතර අදත් රැව්දෙන්නේ ඔහු 50-60 ආදී දශකවල මොහිදීන් බෙග් ආදීන්ට ලියූ සරල බොදු ගීත ය.ප්‍රේමකීර්තිට 70 දශකයේදී වික්ටර් රත්නායක සමග බොදු ගී කලාව අමුතුම තැනකටගෙන යන්නට හැකිවිණ. ‘දෙව්රම් වෙහෙරේ’, ‘සාගර ජලය මදි’, ‘නිවන් දුටු හිමි’ විශිෂ්ට උදාහරණ වෙති.

සී.ටී. ප්‍රනාන්දුගේ ‘සඳවට රන්තරු’ වැනි මව්ගුණ ගීයකින් කරු අප නෙත් තෙත් කරන්නට තැත් කළ සේම පසුකලෙක ප්‍රේම් ‘ආදරයේ උල්පත වූ අම්මා’ වැනි ගීත හදේ ගැඹුරුම තැන රැඳවූයේය.

ජාතක කතාවක ආකෘතියෙන් රචිත, සුජාතා අත්තනායක චිත්‍රපටයකට ගැයූ ‘පුතුනේ මේ අහගන්න’ ගීතය කරුගේ ඉතා සියුම් සංකල්පනාවකි. ප්‍රේමකීර්ති 80 ගණන්වල එබඳුම ගීතයක් ‘රබානේ ඉපදී’ යනුවෙන්, විරිඳුවක ආධාරයෙන් ලලිත් කුමාර නමැති ගැටවර ගායකයාට ලිවීය. පළමු ගීතයේ ඇත්තේ කුරුලු කැදැල්ලකට ලෝ පාලන දෙවිඳුන් කළ උපකාරයකි. දෙවැන්නෙන් ලෙහෙනුන් පවුල හා ශක්‍රයා සම්බන්ධ ජාතක කතාව කියැවේ.

කරු වඩාත් අපූර්ව අනුභූතීන් සොයා ගියේ ළමා ගීත රචනා කිරීමේදීය. ‘ලේනගෙ පිට මැද ඉරි තුන ඇන්දේ කවුද අනේ අම්මේ’, ‘කියන්න සුළඟේ’ ආදී කරු එසැණින් ලියූ ගී නිර්මාණ 60-70 දශකවල ගුවන්විදුලිය ඇසූ දරුවන් ප්‍රබෝධමත් කළ අතර ටයිටස් තොටවත්තයන්ගේ ‘සැකිලි රූ’ ගීත තුළින් ප්‍රේම් එබඳු තිළිණ 80 ගණන්වල ටෙලිවිෂන් දරුවන්ට පිරිනමයි. ගීත රචකයකු ලෙස මුහුකුරා යද්දී ප්‍රේම් බොහෝ විරල අනුභූතීන් සොයා ගියේය. කරු තව තවත් සරල ආකාරයෙන් සියුම් අත්දැකීම් විස්තර කරන්නට තැත් දැරූ බවක් පෙනෙන්නට තිබේ. 70 දශකයේ මැද භාගයේ දෙදෙනා සිය ලකුණු දැරූ මහා ගායකයන්ට ලියා දුන් මේ පද මාලාවන්හි ඇති සමාන බව ආහ්ලාදජනකය.

ප්‍රේම්: දිනක හිරු බැස යන වෙලාවක
සයුරු වෙරලක හුදෙකලාවක
කල්පනාවේ සිටිය මොහොතක
මතක් විය සිතුවිලි අතීතෙක

සයුර මා විය අහස ඔබ විය
දෙදෙන ළංවූ සිතිජයක් විය
ඒ වෙලාවේ මට මතක් විය
කලක් ලොව අප ගැන සිතූ හැටි

සයුර මා විය අහස ඔබ විය
දෙදෙන රැවටූ සිතිජයක් විය
කී කතාවේ අරුත වැටහිණ
අහස සමුදුර එකතුවීයැ’යි

(ගායනයහා තනුව: වික්ටර් රත්නායක)

කරු: සඳට අමතක හිරුට අමතක
යටගියාවේ තොරතුරු
ඔබට මතකය මටද මතකය
එය අතීතෙකි විසිතුරු
පෙර අනාවැකි අද සැබෑවකි
කල්පනා වේ එම කතා
කියා ලීවෙමි ලියා කීවෙමි
අනන්තයටම සිත සිතා
කුමුදු කුසුමයි සුමුදු පියුමයි
එකට පිපුණද එක විලේ
අඹර දෙරණත දෙරණ අඹරත
පෑහිලා නැත කිසි කලේ

(ගායනය: එච්.ආර්. ජෝතිපාල, තනුව: මොහොමඩ් සාලි)

මෙබඳුම සමීපකමක් පළකරන ප්‍රේම්ගේ සුප්‍රකට ප්‍රබන්ධයක් හා කරුගේ අප්‍රකට රචනාකි පහත දැක්වෙන්නේ

ප්‍රේම්: සිහින සතක් දුටුවෙමි මම
සත් දවසක් එක විලසම
එක සිහිනෙක ඔබ දුටුවා සිඟන්නියක් සේ
ඔබ මගෙ පැල්පතට පැමිණ
ආයාචනයක් කරමින
ජීවත් වෙන්නට කිසිවක් ඉල්ලා සිටියා
කිසිවක් දෙන්නට මට නැත
තිබුණේ පිරිසිදු හදවත
සිඟන්නියේ එය ඔබ හට දුන්නා මතකයි
එදා මගේ හද අරගත්
ඔබ හද මට වැඩි පොහොසත්
ඒ හින්දා මටත් එහෙම පිහිටවනු මැනේ

(ගායනය හා තනුව: වික්ටර් රත්නායක)

කරු: සඳ ඉල්ලා හිරු ඉල්ලා වැළපෙන
කිරි දරුවෙකු විලසේ
උදයේ හවා රැයෙහි දිවා ලුහුබැඳ
ඇවිදින් හැම දවසේ
ඔබේ ආදරය සිඟා කමින් ආ
අසරණ අවධිය මට මතකයි

දෙතොලඟ නංවා කුලුණු සිනා
නැති බැරි ඔබ මට පිහිට වුණා
මගේ ගිනි නිවා ඔබේ සෙවණෙ හිඳ
සනහස වැළඳූ බව මතකයි

මුල මැද මැවි මැවි යසට පෙනේ
හඳුනමි සලකමි කෙළෙහි ගුණේ
ගිමන් නිවාලන සඳුන් විමානය
මම ගිනි නොතියමි කිසිම දිනේ

(ගායනය: මිල්ටන් පෙරේරා, තනුව: සරත් ද අල්විස්)

දෙමගකින් එකම ගමන ගිය එක ගමේ දෙදෙනා

අපේ රටේ විචාරකයෝ කරු සහ ප්‍රේම් දෙපසක තැබූහ.ඔවුන් දෙමගක යන්නවුන් ලෙස පූර්ව විනිශ්චයක සිටි බැවින් දෙදෙනාගේ සමානකම් නොදුටුවෝය. එහෙත් ප්‍රේම්ගේ රසිකයන් කරුටද කරුණාවන්ත වූ අතර කරුගේ සහෘදයෝ ප්‍රේම්ටද ආදරය දැක්වූහ. ඒ අන්කිසිවක් නිසා නොව දෙදෙනාම සරල මිනිසුන්ගේ අතට හසුවන ඇත්ත ගීයට නැගූ නිසායැ’යි සිතේ. සිය ජීවිතයේ අවසාන භාගයේ ප්‍රේම් ලියූ ගීයක කොටසක්ද ජනප්‍රියත්වයේ අගතැන්පත්ව සිටියදී කරු ‘මහ රෑ හමුවූ ස්ත්‍රිය’ චිත්‍රපටයට රචනා කළ පද පේළි කිහිපයක්ම ඔවුනොවුන්ගේ ජීවන දර්ශනයට කදිම ඉඟි වශයෙන් දැක්විය හැකිය.

කරු: රන් මිණි දද බැඳි සුවිසල් මැදුරුද පථළවට සම වන්නේ
ගුම්නද දීගංන දිවයන දියරළ වැලි මත වියැළෙන්නේ
සිතන දෙයම නොව නොසිතන දෙය වන ලොවකය අප ඉන්නේ
ඔබේ සිතින් මා සදහට අමතක කරලනු මැනවි ප්‍රියේ

(‘වලාකුළක මෙන්’ ගායනය: ජී.එස්.බී. රාණි පෙරේරා, තනුව: එම්.කේ. රොක්සාමි)

ප්‍රේම්: මුහුද ගොඩ එනතුරා කඳු මුදුන් ඇත උසප
ගලන ගඟ නැවැත්වූ තැනින් ගම යට නොවෙද
ඔබට මා මටද ඔබ හමුවුණෝතින් සිනාසෙමු අතීතෙට යම් දිනෙක අප දෙදෙන

(‘වැස්සකට ඉඩ ඇතත්’ ගායනය: නන්දා මාලිනී, තනුව: එච්.එම්. ජයවර්ධන)

වඩාත්ම විස්මයජනක සමානතා අප්‍රකටය. කරුණාරත්නඅබේසේකර 1930 ජූනි 3 වැනිදා උපන් අතර ප්‍රේමකීර්ති 1947 ජූනි 3 වැනිදා උපත ලද්දෙකි. දෙදෙනාම වෘශ්චික ලග්නයේය. උපන් වෙලාවද බොහෝ සමාන බව කියනු ලැබේ. කොළඹ මරදාන, මාලිගාකන්දේ පදිංචිකරුවන් වූ මොවුන්ගෙන් කරුණාරත්න අබේසේකර නාලන්දයේ උගත්තේය. ප්‍රේමකීර්ති ආනන්දීයයෙකි. ගුවන්විදුලියේදී කරු ප්‍රවෘත්ති හා කාලීන වැඩසටහන් අංශයේ සම්පාදකවරයකුව සිට කාන්තා හා ළමා වැඩසටහන් නිෂ්පාදකවරයකු ලෙසින් අකාලයේ විශ්‍රාම ගියේය මුලින්ම කාන්තා හා ළමා වැඩසටහන් නිෂ්පාදකවරයකු වූ ප්‍රේම්, ප්‍රවෘත්ති හා කාලීන වැඩසටහන් අංශයේ සම්පාදකවරයකු වශයෙන් සිටියදී අකාලයේ ජීවිතයෙන් සමුගන්නට යෙදිණ. ඔහුගේ වයස අවුරුදු 42ක් විය. කරු ජීවත් වූයේ අවුරුදු 52කි.

වරක් කරු සිය ගෝලයාගේ උපන් දිනයට ලියා දුන් කවි දෙපදයෙකි මේ.

එකදා එකම එක ලග්නෙන් එකට උපන්
උඹ මට වඩා මිනිසෙකු විය යුතුය හපන්

එම ප්‍රාර්ථනාව අකුරට ඉටුකළ ප්‍රේම් අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සේ කරුගේ අනුස්මරණ යෙදෙන දිනයට නොවරදවාම කවි පන්තියක් ලියා පළ කළේය ඔහු පුවත්පත් වලට වැඩිපුරම කවි ලියා ඇත්තේ සිය ගුරුවරයා වෙනුවෙන් බව සඳහන් වේ. අවසන් වරට කරු ගැන ලියූ කවි කිහිපය ප්‍රේම් අවසන් කර තිබුණේ මේ අයුරිනි.

කළල ගිලුණු මත වරනිඳු ගොඩ   ගනිත
තුමුල බලැති ගිජිඳෙකු මිස අන්   කෙවත
සැබැ බව කියන්නට ඔබ මෙන්    සමත
ගුරුවරුනුත් ගෝලයනුත් අද       නොමැත.

මතකයන්